E-Dergi

Tam bir seyahat kitabı. Yanında bulundur, aç, oku, ara ver, tekrar devam et... Biyografik niteliği yanında enformatik açıdan da doyurucu, zira bahse konu olan kişi İlber Ortaylı. Kitaptan kısa ve bence çok hoş bir alıntı ile bitirelim: Ropörtajı yapan sorar: Hocam, sizin çok fazla yabancı kelime kullanmanız eleştiriye tabi oluyor kimi zaman. İ.O: Bazıları bunu gösteriş merakı ile ilişkilendiriyor, halbuki alakası yok. Tamamen farklı dillerde -bilhassa Osmanlıca, Eski Türkçe- çok fazla okumuş olmakla alakalı. Hal böyle olunca refleks olarak dilime yerleşmiş.

Sabahattin Ali, yapıtı fark etmeksizin alınıp okunacak türden, müstesna bir kalem. Sırf Türkçeye hakimiyeti yüzünden dahi alınabilir. İçimizdeki şeytanı okurken de Türkçe'nin büyüsüne bir kez daha hayran kalıyorsunuz, asıl hikayenin tesirinin yanında...

Fasılalarla açıp okunması gereken eserlerden biri. Zira roman gibi süreklilik arz etmiyor ve siz kitabı böyle okumaya başladığınızda kimi zaman sıkıcı hale gelebiliyor. Bunun dışında tavsiye edebilirim. Mamafih, Alberto Manguel'in Geceleyin Kütüphane'si ile bunu arka arkaya okursanız, bugüne değin aslında ne kadar az şey okuduğunuzu anlayıp, depresyona girmeniz mümkün. Ancak kendini sorgulayıp, daha fazla okumaya çabalamak içinse son derece cesaretlendirici bir durum yaratıyor öte yandan...

Mükemmel bir eser. Fontamara'dan önce veya sonra ama mutlaka okunmalı. Roman karakterlerinin ruh halleri, kişilik yapıları, okuyanı olayların içine doğru sürüklüyor. İgnazio Silone, hak ettiği değeri asla bulamamış yetkin bir kalem olduğunu bir kez daha ispatlıyor.

Başta Realizm olmak üzere Uluslararası ilişkilerdeki teorileri incelemekle kalmıyor, ABD'nin dış politika oluşum sürecini detaylı bir analize tabi tutuyor, tüm bunların yanı sıra kimi uluslararası kuruluş ve örgütlerin etkinliği ve örgütsel yapıları hakkında bilgi veriyor. Her yönüyle dört dörtlük bir kaynak.