E-Dergi

2024'ün en iyi kitaplarından biri.. Nilay Özer'in Yüzüm Kelebeklerle Örtülü ve Baki Ayhan T'nin Hasta Sevgili Kış, 2024'ün kazanımlarıdır. B.A.T, soyutta özgürleşmenin enteresan bir yolunu bulmuş: Hastalık ve hastalık ateşi... O halin içine hayatın her halini de yerleştirmiş. Böylece Kopuk'ta zorlandığını Hasta Sevgili Kış'ta rahatça yapmış.
Şair şiirinde hayatını anlatmaz, ama hayatından malzeme çeker. Çünkü dilimize dönüştürdüğümüz şeyler ancak yaşadığımız şeyler olabilir. Eğer şiir kendi dilini ileri sürecekse, ki ancak bu koşulda etkileyici olabilir, kendi diline dönüştürdüğü malzemeden yapabilir şair bunu.
Peki şair yaşamadığı şeyin şiirini yazamaz mı? Yo, böyle bir şey yok, o şeye öyle bir açıdan bakar ki malzemesini kendi yaşam birikiminden karar, olur.
BAT'nin bu kitapta başardığı bir yandan da tam olarak bu olduğu için bu cümleyi yazdım. Kendi biyografisi ne der, bilmiyorum ancak belli ki buradaki malzeme BAT'nin şehrinde yerelleşmiş.

Kraliçe Bakire'nin üzerinden on küsur yıl geçti. Fazla uzun bir boşluk. O sırada yazmadı mı? Yazdı. Neden kitap yapmadı da Örümcek Süpürgesi gibi bir ölüm-kalım kitabı yaptı? Çünkü Kraliçe Bakire'de çok saldırı aldı. Neslihan Yalman da aldı. Ama Özsoy aldırdı saldırılara... Örümcek Süpürgesi'nde bunu anlıyoruz. Kitaba diyecek söz yok, Özsoy arıyor. İkinci kitap olarak fazla iyi... Ancak keşke arada iki kitap çıkarsaydı da bu kitabı o deneyimlerle hazırlasaydı, demiyorum. Çünkü yaşadığı ülkede kadın olmanın ağırlığını çektiği için kimseyi sorgulayamam ben... Vicdanım buna elverişli değil.
Öfkeli... Bağışlamıyor, kaydını tutuyor. Sansasyonel olmaktan çekinmiyor. Bence böyle bir şiir kitabı çıkmış olması çok güzel..

Bir hayli toplayıcı bir kitap... Yazar ateist, dolayısıyla agapik aşk konusunda zorlandığını kendisi de itiraf ediyor. Ancak Tanrının geri çekilmesi fikri, tasavvuf ve diğer mistisizm felsefelerinin dışında kalan teoloji için oldukça açıklayıcı geldi bana... Bunun haricinde aşk okumalarının bir yerinde mutlaka geçmeli, çünkü felsefe içindeki aşkı tek tek bulu toplamanız kolay değil. Aşkın Tarihi'yle birlikte okunduğunda zihin açıyor. Aşkın Tarihi biraz özet bir geçiş gibiydi, mecburen, hedeflediği kapsam nedeniyle...
Cinsellik kısmı ekstradan iyiydi. Daha önce bu konuda bir okuma yapmamıştım. Aşkla cinsellik arasında bir türlü kuramadığımız ilişki ve denge açısından, sadece meraklı okur için de -yani cinsellik ve suçluluk, dinin cinselliğe mesafesi, vb.- anlamlıydı bence...
İslam tasavvufu da sanıyorum Doğu'ya ilişkin olarak değerlendirildiği için bu incelemelerde yer almıyor bu arada... Hıristiyan ve İslam tasavvufunun ilahi aşka yaklaşımını karşılaştıran bir kitap dileğiyle...:-)

İktidar, kudret kullanımı ve bir erkeklik krizi olarak 12 Mart'ın edebiyattaki görünümü... Bu tartışmayı yapacak kişi ben değilim, ama tartışılması gereken konular var. Daha doğrusu, doğan cevap hakları var. Ancak Erkol'un yaklaşımına aynı kudrette rasyonal ve demagojiye kaçmadan yanıt verebilecek akademisyen var mı, karşıt duruşlarda, emin değilim. O yüzden bu kitap uzun yıllar otorite niteliğini koruyacak. Bu bir kehanet değil, saptama... Maalesef akademimizde görüşler değil, siyasetler çarpışıyor. Bence çok önemli ve araştırmaya kışkırtan bir kitap. Çok önemli bir bibliyografya da temin ediyor. Sanıyorum özgün tez ebat olarak yayımlananın üç katıydı. O yüzden bazı kuramsal gönderi açıklamaları kısaltılmış. Okur bir zahmet dönüp o metni okuyacak. Okumalıyız da... Ne dediğini çok iyi bilen bir çalışma. Zihin açıcı.

Güven Turan'ın sözcükleri kese kese tek sözcüklü şiirlere gideceği belliydi. Gittiği her yolu sonuna dek deneyimlemeyi seven bir yanı var. Peki Mono-Logos'u sevebilecek misiniz? O kadar tek sözcüklük şiirler ki, bazen şiirden ziyade şiir eskiziyle karşı karşıya olduğunu sanıyor insan...Doğru dürüst söyleşi yapılmadı, bildiğim. Neden tek sözcüklü bir şiir dizisi hazırladı, onu sormak gerek. Ancak son soru: Lezzetli mi? Aslında lezzetli... Tam şiir zevki değil belki, deneyselliği burada, ama sözcük zevki veriyor. Güven Turan okuruysanız o sözcüklerden o şiiri kuruyorsunuz. Kök şiir gibi bir şey düşünmek gerekiyor belki... Ya da okuru kendi şiirini kurmaya davet eden bir demokrat şiir. Gerçekten şiir-severseniz, okursanız iyi edersiniz.