Onaylı Yorumlar

Kitabı okudum. Ancak isminden anlaşılacağı üzerine macera hikayesi beklemiştim. Daha duygusal bir kitapla karşılaştım. Ömür karakterinin yaşadığı semtte ona herkes Hayta diye seslenir. Bu lakaba içerleyen çocuk daha fazla oralarda duramaz ve yatılı okulda okumaya karar verir. Yazar Kalbiçiçek hanımla tanışır gittiği yerde. Ve Ömür'ün de yazma serüveni başlar.

Çocuk kitabı değil de biraz yetişkin kitabı olarak kaldı tadı bende. Küçük yaş grubu biraz zor anlayabilir. Daha çok sanki ortaokul sonuna iyi olur gibi. Duygusal, kendisiyle iç hesaplaşmasını anlatan günlük tadında ilerliyor.

Okumaya başladığımda sıradan bir yaşam hikayesiyle karşılaşacağımı sanmıştım ama birkaç sayfa sonra anladım ki bu kitap insanın kalbine dokunan, hayatın özünü anlatan bir sessizlik barındırıyor içinde. Her sayfasında hem acıyı hem de yaşama tutunmanın o derin gücünü hissediyorsun. Yazarın sade dili öyle içten ki, kahramanla birlikte nefes alıyor, onunla birlikte yıkılıp yeniden doğuyorsun.

Yu Hua’nın sade ama derin anlatımı, insanın içini yavaşça kavuruyor. Fugui’nin hayatına tanık oldukça, acının bile bir tevazuya dönüşebildiğini görüyorsun.

Kitabı bitirdiğimde uzun süre öylece oturdum. “Yaşamak” sadece bir hikaye değil, insan olmanın, hayatta kalmanın ve her şeye rağmen devam etmenin anlamını fısıldayan bir eser.

Gerçekten okunması gereken, kalbe dokunan bir kitap. Uzun zamandır bu kadar sade ama bu kadar güçlü bir hikaye okumamıştım.

Çok güzel bir eser çocuklarımız büyüdükçe onlara güzel alışkanlıklar kazandırmak için böyle güzel örnek verici kitapları okumalıyız. Çocuklarımıza diş fırçalamak olsun onların el yüz yıkama temiz olmak odayı toplamak vb güzel şeyleri küçük yaşta kazandırmak lazım. Buna inanıyorum. Her zaman bunu söylerim. Atalarımızın dediği gibi; ağaç küçük yaşta eğilir. O yüzden Çocuklarımıza küçük yaşta güzel davranışlar kazandırmalıyız. Bu güzel eseri Çocuklarımıza okuyup onların hayatlarında etkileyip onların hayatında bu davranışlarını kazandırmalıyız. Bu güzel eseri tavsiye ederim.

Zacharius Usta'yı bilimkurgu temalı, zamanda yolculuk ve benzeri bir içerikte olduğunu düşünerek almıştım. Fakat kitabı alacak olanlara sesleniyorum: Bu bir bilimkurgu hikayesi değil. Bundan ziyade insan aklının yaratmaya olan takıntısı, bilim ve inanç arasındaki ilişki gibi konulara felsefi yaklaşımlarda bulunan bir anlatı.
Zacharius usta yaptığı saatleri o kadar sevmektedir ki bu sevgi, yaptığı her saatte bir parçasının bulunduğu ve saatlerin durmasının mekanik bir problem değil kendiyle olan bağlantının eseri olduğu hissine kapılmasına neden olmuştur. Kendi sonunun yaklaştığını düşünür. Kibri yaratıcıya meydan okumasına sebep olur: Zacharius Usta ölemez, ölmemelidir. Çünkü o zamana hükmetmektedir. Yaptığı saatler insanın bir benzeridir. Saatlere getirdiği yenilik insandan esinlenerek icat ettiği bir parçadır. Bu bir meydan okumadır. Fakat yapılmaması gereken ve sonu hüsranla biten bir meydan okuma.

Kağıt kalitesi, kapak dizaynı ve sayfaların kurgusu çok güzel. İnsanı okumaya sevk ediyor. İçerdiği bilgiler gündelik hayata uyarlanabilen, ünlü kişilerin başarılarını kaleme alan; neyi nasıl başardıklarını çok güzel anlatan, bunu her basit insanında kurallar ve alışkanlıklarla destekleyerek nasıl yapabileceğini gösteren bir başucu kitabı niteliğinde. Her bölümün sonunda özet mahiyetinde alıştırma ve test bölümü bulunmakta. Kitabı okuyup bitirseniz bile ara ara tekrar okumalık bir kitap. Herkese tavsiye ediyorum

Kitabı okuyanlar belki Saramago'nun inanca karşı saldırgan bir tavırla yaklaştığını ve aşağılamak adına, gerçekleri Kabil'in anlatımıyla yazdığını düşünebilir. Ancak bana göre Saramago'nun yaptığı şey, araştırmadan ve sorgulamadan inanan insanların ve yine bunu yapmayan bir topluluğun neye inandıklarını doğru düzgün anlayamadan bir sonraki nesile sadece "Tanrıya inanın" cümlesini bırakacaklarını ama neden inanmaları gerektiği konusunda ise hiçbir şeyi anlamamış olduklarından, inançlarının da sadece bir cümleden ibaret olacağını anlatmak istemiş. Çünkü tarih boyunca birçok savaşı "Tanrı adına" yapan topluluklar, yaratıcının adını kötü düşüncelere sebebiyet verecek şekilde kullanıp kendi isteklerini maskelediklerinden, Saramago'nun üzerinde durduğu şey de bu olmalı diye düşünüyorum. Kitabı ön yargı ile okumamak gerek.

Kitabı büyük bir keyifle ve sıkılmadan okudum. Alanında ilk olduğunu düşündüğüm ve senelere yayılan çok titiz ve kapsamlı bir arşiv taraması ve saha çalışması içerdiği her yönünden belli olan bu harika eser için sayın yazarı kutlar ve tebrik ederim. Böylesi kapsamlı bir eseri yazabilmek için o kadar basılı yayını taramak kadar, o yayınlara ulaşmak da ayrı bir meşakkat olsa gerek. Yöre insanı olarak efelerin torunlarını ve/veya torun çocuklarını tespit etmek ve ulaşmak da kitabı yazmak ve okumak kadar kolay değildir muhakkak. Yakın coğrafyanın (Afyonkarahisarlıyım) bir insanı da olarak bu eseri tanıtma ve tavsiye etme yolunda destek olmaya çalışacağım. Sayın yazarı bir defa daha kutluyor ve tebrik ediyorum.

Kitabı okurken, acabalarım vardı. Okurken nasıl bir kitapla karşılaşacağımı bilmiyordum, fakat kitaba başladıktan sonra kitabı tek solukta bitirdim. Konusu hep bir sonraki sayfayı merak ettirdi. okudukça baş karakterin hikayesini dinlerken aslında ülkemizin de tarihini okuyoruz. Kitabın içeriğinde samimiyet, sıcaklık ,zenginlik ve fakirlik vardı. Ayrıca kitapta zamanın nasıl da değiştiğini, insanların nasıl farklı zamanlarda farklı yerlerde olduğunu çok güzel anlatmış. Hayatın içinden bir kitap okuduk. Mutlaka okuyun ve okutturun.

Çok güzel, sıkıcı bir dille yazılmamış. Anlatılan her konuyu yada her kriz anını kitapta yer alan aile arasında diyaloglar eşliğinde anlatıyor olması, konunun anlaşılabilirliği açısından çok faydalı olmuş. Her ne kadar bu tarz kitapları okumuş ve anlatılanların çoğunu biliyor olsam da, bu tarz kitapları sık sık farklı kaynaklardan okumamız gerekiyor.
Kendini geliştirmiş ülkelerde insanlar evcil hayvan sahiplenmeden önce bile bu alanda 10 tane kitap okuyorlar ve ondan sonra o değerli canlıları sahipleniyorlar.
Ama görüyorum ki bizim ülkemizde çocuk yetiştiren bazı insanlar ne yazık ki annesinden babasından yada çevrelerinden öğrendikleri kulaktan dolma bilgilerle bu serüveni geçiştirmeyi seçiyorlar. Çocuk yetiştirmek bu kadar basite alınmamalı. Lütfen okuyalım bu tarz eserler çok önemli yazara canı gönülden teşekkürlerimi iletiyorum. Elinize sağlık.

Ülkemizde fantastik edebiyatın önde gelen isimlerinden biri olan Barış Müstecaplıoğlu'nun yayımlanan son kitabı olan Altın Uygarlığın Mirası: Bir Lazika Romanı; daha ilk sayfasından itibaren okuyucuyu içine alan, ilgi çekici konusu ile merak uyandıran, neredeyse her sayfasını büyük bir heyecanla okuduğum bir roman oldu.
Barış Bey son romanında bizlere gerçek ile fantastik öğelerin iç içe geçtiği bir okuma sunuyor.
Romanın konusuna gelecek olursak; ünlü bir iş adamı olan Ömer Bey'in kızı Elva arkadaşlarıyla birlikte Lazika Uygarlığı’nı araştırmak üzere gittiği Arhavi’de kaybolmuştur. Ömer Bey, Entepan olarak bilinen, insanların yaşadığı duyguları hisseden Derin'e kızını bulması için bir iş teklif eder ve olaylar gelişir.
Derin, Ömer Bey'in güvenlik müdürü Ozan ile gittiği Arhavi'de birçok ilginç olayla karşılaşacak, doğanın mucizelerine tanıklık edecek ve inanılmaz bir maceraya sürüklenecektir.
Büyük bir zevkle okuduğum bu güzel romanı kesinlikle tavsiye ediyorum.