Onaylı Yorumlar

Çıkmaz Sokak Sohbetleri, okuduğu okula seneler sonra idealist bir öğretmen olarak dönen yazarın anıları ve şiirlerinden oluşan tatlı sohbet havasında bir kitap. Okurken sıkılmak bir yana herkes kendi çocukluğundan bir parça bulacağını düşünerek okuyacaktır. Beden eğitimi ve spor öğretmeninin seksenlerde çocukluğunu, doksanlarda gençliğini geçirdiğini görüyoruz. Her ne kadar zor zamanlar yaşansa da “yaşadım” diyebilmeye değer bir dünya olduğunu gösteriyor. Bu bir kişisel gelişim kitabı değil. Anılar kitabı. Aralara kendi yazdığı şiirleri dahil etmiş yazar. Zile’de öğretmenlik yapıyor ve bunun etkisiyle yöresel sözcüklerle tatlandırılmış bir üslubu var. Çay, kahve eşliğinde okumalık. İdeallerini gerçekleştirme yolunda önüne çıkan birçok engel olacak elbette ama engellerle başa çıkmak imkânsız değil. Aşılmıyorsa görmezden gelinerek omza yük olmasından kaçınılabilir. Kaldı ki ders hareketsiz durulacak bir ders değil. Beden eğitimi… Okuru bol olsun.

Çıplak Ayaklı Kraliçe, herkesin bildiği, dinlediği, en azından adına aşina olduğu Shakira’dan başkası değil. Bu kitap, onun hayatını anlatıyor. Oldukça iyi bir biyografi olmuş. Sıkıcı değil, akıcı. Yer yer kısa soru cevaplara yer verilmiş, anılar anlatılmış, onun hakkında söylenen sözler, cümleler tadında alınmış ve kitapta kullanılmış. Hayranı değilim ama kitabı okuduktan sonra hayranı olabilmişim, ilk gençliğimi ona hayran olarak geçirebilirmişim, diye düşünmedim değil. Yazar bu kitabı sıradan bir biyografi olarak yazmamış, okuduğunuzda fark edeceksiniz ki kendisi tam bir Shakira hayranı. Size onu sevdirmeye çalışmıyor, öyle güzel ifade etmiş ki sevgisini sevesiniz geliyor zaten. İnişli çıkışlı yaşamından etkilendim. Çok küçük yaşta başladığı şeyin peşinden gitmesinden de. Birçok engel çıkacak elbette ama hiç vazgeçmeyecek göreceksiniz. En çok etkilendiğim ise kültürüne fazlasıyla saygı duyması. Bu biyografiden ziyade bir kişisel gelişim kitabı olarak da okunabilir…

Farklı şiir türlerine örnek birçok şiirin oluşturduğu bir kitap. Çanakkale Destanı ile başlıyor, hiç de yabana atılmayacak bir dili var. Epik şiirle başlayıp lirik şiirle devam ediyor, satirik şiirler de büyük yer tutuyor. Ölümün ve yaşamın, tanrının, meleklerin sorgulandığı şiirleri ayrıca beğendim. “Biz tanrıları ölümsüz yarattık, onlar bizi ölümlü…” ifadesi oldukça güçlü bir şiir dili örneği. Nâzım Hikmet’e, Orhan Veli’ye, Melih Cevdet’e yazılan şiirlerde onların şiirini içselleştirdiği anlaşılıyor. Bunları okuduğumuzda da şiirin, okunmadan yazılmayacak bir tür olduğunu görüyoruz. Okunan ve düşünülen her şey şiiri besliyor ve okunur kılıyor. Kalıcı olup olmayacağı da okurun ulaşıp kapması ile orantılı. Toplumsal olayların da mesele edildiği şiirler var. Şiirin bir amacı yoktur, diyenlerin karşısında durabilecek şiirler var. Günümüzde kimsenin değinmediği sorunları ele alıyor Erdal Erkut. Bir amacı muhakkak olmalı. Okuru bol olsun.

Aştan hayata, hayattan sorgulamaya, sorgulamadan değerlendirmeye şiirlerin yer aldığı bir eser. Eser, yaşanmışlıklar üzerine yazıldığı intibaını vermektedir. Çocukluk yılları ile mukayeselerin yapıldığı şiirler buna delalet etmektedir. Şair her şair gibi melankolik ve geleceğe ümitle bakmak istemekte. Çocukluğun masumiyeti, hayata dair sorgulamalar, iç çekişler ve satır araları bir arayışa işaret etmektedir. Her arayışta “O” karşısına çıkıyor olmalı ki adını vermiş şiir kitabına. (Dildâde: Gönül veren, aşık) Aşktan sevdaya geçtim dese de imbikten geçen sevda şiirleri sunulmadığına göre şairin sevdası bir özlem olmalı. “Ölümdür/anasızlık-babasızlık;/Ölümden beter/anayasasızlık!” örneğinde olduğu gibi şairin politik değerlendirmeleri kılıç gibi keskin ve acıdır. Şiirler tam anlamıyla kıvamını bulmasa da gelecek vaat etmektedir. Kâriler şairden özlemini duyduğu sevda şiirlerini beklemektedir.

Otellerin, konaklama alanlarının sınıflandırılmasında, değerlendirilmesinde dikkate alınması gereken hususların bütün detaylarıyla sunulduğu bir çalışma. Turizm tesislerinin sınıflara ayrılması, otellerin kendilerini tanıtmaları, hizmetten yararlanacak olanların tercihlerini belirlemeleri ve idarelerin işlemlerini yönetmeleri için tanımlamalara ve yönergelere ihtiyacı vardır. Mevcut tanımlama yöntemlerinde, puan barajına veya asgari niteliklere dayalı veya her ikisinin karma hâli sistemler uygulanmaktadır. Hizmeti satın alanların, neyi istediklerine dair karar verebilmelerini kolaylaştıracak, önlerindeki puanlama sisteminde tercih seçenekleri bulunmakta. Tesislerde, mekân ve hizmet olmak üzere iki ana yön bulunması nedeniyle, bu sistemlerin her ikisini de ölçmesi beklenir. Sınıflandırmadaki başarı, işletme ve müşteri memnuniyetine bağlı olarak turizm faaliyetlerinin başarısını sağlar. Bu verilerden işletmeler de hizmet alan da faydalanacaktır.

Kitap, adından da anlaşılacağı üzere çay molası ile okunacak cümleler, mısralar ve birkaç şiirden oluşuyor. Çayınızı almayı unutursanız sürekli çay edebiyatı yapıldığı için hatırlayıp alacaksınızdır zaten. Çay üstüne birçok şey söylendi, hak vermek lazım. Çayı en çok kim seviyor muhabbeti kavgaya kadar götürülür bir muhabbet ülkemizde. Bu kitapta da çay ve sevgisi üzerine birçok cümle ve mısraya rastladım. Bunun yanında kimi zaman öğüt veren kimi zaman sevgi sözleri var. Okuması kısa sürecek, çaya eşlik edecek bir kitap. İlk başlarda çaylı cümleler karşılayacak sona doğru değişse de yine bir yerde karşınıza çıkacak. Son sayfalardaki şiirler kitabın geneline göre daha farklı bir üslupla yazılmış. Tercihi kahveden yana olanlar pek tat almayabilir ama çaydan yana olanlar eline aldıklarında bitirip bırakacaklardır. Çayın demlenmesi ile sabrı ve olgunlaşmayı da ima etmiş. Yazmaya ve sevmeye dair, hayata dair ifadeler yazarın kendi anlayışından yola çıkarak yazdığı ifadeler...

Vesikalık, eskiyi unutmaya çalışan ama asla unutamayan bir karakterin hikâyesi. Okura seslenen müdahaleci bir anlatıcısı var. Zaman zaman mektuplar kurgulayıp hikâyeyi yönlendirmiş. Bazı şeylerin basit matematiği olduğundan söz ediyor, çok ders çalışırsan başarılı olursun; düzenli beslenirsen sağlıklı olursun, birini unutmak istersen unutursun, diyor ama karakter bu matematiği kendisi söylemesine rağmen unutmayı başaramıyor. Neyi unutmayı? Eski aşkları. Zaman zaman inançsız olduğunu dile getiriyor, inanca dair değer yargılarını sorguluyor, mantık arıyor… Kitabı okurken inanmayan ama inanmak isteyen, inanmak için bir ip bulsa ona tutunacak olan bir karakter gördüm. Bu meselesini çözse ya tamamen inanmayıp sorgulamayı bırakacak ve inançsız olmak sorumluluklarını alacak ya da inanmaya başlayıp soru işaretlerinden arınacak. Ya acısını çekmenin tadını hissedecek ya da matematiğini kurduğu kadar kolay unutacak. Şehirli insanın ızdırabı diyebilir miyiz? Diyebiliriz. Öyle bir kitap.

Şiirler başlıksız olunca bütünlük arıyor insan ama yıldızlarla bölümlere ayrılmış şiirler birbirinden. Bütünlük tema olarak var. Her şiir karşısında biri varmış da ona yazılıyormuş gibi yazılmış. Hep vefasız, değer bilmez, âşığın aşkını görmemiş bir sevgili figürü var. Bütünüyle umutsuz âşığın şiirleri diyebiliriz bu şiirlere. Birkaçı sitemsiz, sadece aşkı dile getirse de arkasından gelen şiir ayrılık, aşk acısı şiirleri. En büyük ıstırap sevgilinin değer bilmemesi, anlamaması. Bunun etrafında bazen sevgiliyi çağıran bir üslup da görüyoruz. Şiirleri teknik açıdan inceleyecek olursam da şairin bir okur şair olmadığını, devrik cümlelerle mısralar kurduğunu söyleyebilirim. Kısa kısa, bir iki mısradan oluşan kısımlar da var içlerinde. Daha çok sevgiliye ya da eski sevgiliye yazılmış mektup niteliğinde şiirler. Bu üslubu, aşkın bu hâllerini okumayı seviyorsanız bu şiirleri de severek okuyabilirsiniz. Belki kendinizden bir şeyler bulur, platonik aşkınıza yazdıklarınıza benzetebilirsiniz.