Şeker Portakalı'yla tanıdığımız küçük Zeze, artık 20 yaşında, biz de hikayenin sonundayız. Yazar yine yalın bir anlatımı tercih etmiş; o bakımdan okunması kolay bir kitap. Zeze acılarla geçen çocukluğunun verdiği duyguyla artık kendini tanıyan, özgürlüğü arayan, aşık olabilen; buna rağmen ailesinde sevgiyi bulamayan hep kaçıp gitmek isteyen genç bir adam olarak karşımızda. Zeze'yi psikolojik açıdan harika anlatmış yazar. Nitekim en sevdiği kitabının da bu olduğunu söylemiş.
Seriyi bitirdik. Zeze'yi tanıdık. Onunla güldük, eğlendik, ağladık, yaramazlık yaptık. Aklımızda da sevgiyi arayan bir çocuk olarak kaldı.
Kitabın başında ne diyordu?
"Birazcık sevecenlik onu delikanlı çağında kurtarabilirdi."