Beyaz Gemi Hakkındaki Yorumlar

yazar çokça eski rus edebiyatçılarından etkilenmiş çok fazla betimlemelere girmiş. çok sürükleyici değil ama güzel bir kitap.olayı geniş geniş ele almış ancak yazar kitabın sonunu bıçakla keser gibi bir anda bitirmiş.

çok güzel bir kitap cengiz aytmatov seven biri olarak zevkle okudum.

doğrusunu söylemem gerekirse aytmatov abartılmış bir yazar. kendi yazarlarımızdan köy hayatını ve köyle şehir hayatı arasında sıkışmış hayatı anlatan onlarca kitap var, hemde daha güzel. aytmatovun uluslararası arenada bu kadar meşhur olmasının ben siyasi bir polemiğe bağlıyorum. beyaz gemide de olmak üzere aslında kitaplarında komünizme gizlice bir başkaldırı var. bu sebeble antikomünist çevreler tarafından piyasaya pazarlanmış görünüyor gibi geldi bana. ha kötü yazar mı kesinlikle değil, akıcı yazıyor, duygu yüklü ama bir orjinallik yok, kurgu çok basit. bir eseri ya edebi özelliği ön plana çıkarır mesela marcel proustun kayıp zamanın izinde eserinde olduğu gibi, yada kurgusu mesela umberto eco nun gülün adı ve facoult sarkacı gibi. aytmatovda edebi özellik iyi ama çok iyimi değil, kurgular çok basit. daha net anlatayım, ihsan oktay anar gibi bir edbiyat ve kurgu dehasını kırgızıstanda kaç kişi tanıyor, aytmatovu türkiyede kaç kişi tanıyor. aslında bütün yazdıklarım bunun cevabından ibaret. beyaz gemiye gelince kitap cemilenin devamı gibi. anne kaçmış. babada ortda yok. maral ana efsanesi metnin içine güzel emdirilmiş. başkada bir şey demiyorum. sonuç olarak aytmatov edebiyat dünyasında abartılmış bir yazar bence romanları vasatın üstüne çıkmıyoe. ister inanın, ister inamayın

mühteşem bir kitaptı okurken insanı peşinden sürükleyen etkileyici bir anlatım ben çok beğendim

Okuduğum ilk Cengiz Aytmatov eseri ve ortalamanın üzerinde bir kitap tavsiye ederim

küçük çocuğun gözünden anlatılan bu romanı duygularınız kabara kabara okuyacağınızdan eminim...

bu kitabı halen okumayan varsa mutlaka alıp okusun. Gerçekten çok ama çok güzel bir eser

Tek kelimeyle muhteşem. Zaten Cengiz Törekuloviç Aytmatov'un bütün kitapları çok güzel...

Bir çocuğun içten duyguları, dedesine bağlılığı bu kadar güzel anlatılabilir.Aytmatov'un beni en çok etkileyen kitaplarından biri.Okurken bu küçük çocuğun yerinde oluveriyo insan.Hüzünle biten bir öykü.Unutulmayacak kitaplardan.

saf , temiz kalpli bir çocuğun dedesine oğlan bağlılığı dedesin onun için çırpınışları ve kırgızların maral ana efsanesi hakkında da düşünmeye sevk ediyor. Kitabın sonu ise edebiyat dünyasında derin yankılar bulmuş tartışmalara konu olmuştur; Bunun üzerinde de yazar daha sonra ki baskılarda bu yorumlara da yervermiştir.

ancak bu kadar bir romanın içerisinde yaşayabilir insan...

Hayata dair yaşanmışlıkların en tatlı romanı...

hissederek okuduğum nadir kitaplardandı..

İnsanın içini burkan,okurken göz yaşlarınıza hakim olamayacağınız bir kitap.Kitabın kapağını kapattığınızda yanaklarınızın ıslak olduğunu farkediyorsunuz.Sürükleyici,içinizi burkan,gözyaşlarınıza hakim olamayacağınız bir hikaye.

okuduğum ilk Aytmatov kitabı. tasvirler zaman zaman sıkıcı olabiliyor fakat genel olarak güzel bir kitap. bir sonraki romanını sipariş ettim bile. bana sorarsanız okumayı seven herkes okusun.

Cengiz Aytmatov'un anlatımı harika, öyle güzel resmediyor ki romanın içine girmemeniz imkansız. Kitap hiç bitmesin istiyorsunuz, Heyecan azalmıyor. Okunması gereken kült eserlerden biri .

hayalle umut arasında giden insansaran bir roman.ı

kitaptaki analların gerçek olup olmadıklarına karar veremiyorsunuz.kitap hiç beklenmeyecek bir şekilde son buluyor.asıl kahramanın beyaz gemiyle bir son bulmasını bekliyorsunuz ve tahminleriniz doğru çıkıyor.

ıssık göl çevresinde dağ köyünde dedesiyle birlikte yaşayan anasını babasını bilmeyen bir küçük çocuğun ıssık göle bakan bir dağın tepesine çıkıp dedesinin dürbünüyle babasının gelişini çaresizce beklyişini anlatan muhteşem bir eser...Cengiz Aytmatov'un müthiş anlatımıyla

Annesi, babası olmayan, her türlü olumsuzluğa rağmen kendi hayal dünyasında mutlulukla ve umutla yaşayan saf, masum ve garip bir çocuk ile onun yine saf, iyiliksever, çaresiz ve mutsuz dedesinin hikayesi anlatılıyor. Okurken hikayeye çok üzülmeme rağmen kitabı çok beğendim. Toprak Ana kadar güzel bir kitap...

AHMET HAMDİ TANPINAR deyince akla 5 şehir gelir.Edebiyat meraklılarının seveceği bir eser.Eğer hala okumadılarsa tabi.

Kitaplarında vermek istediğini aniden değilde yavaşça ve akıcı bir şekilde veren, ve bunu verirken aynı zamanda kendi kültürünü de tanıtan bir yazar cengiz aytmatov.

kitaplarında hayvanları konuşturan aytmatov, kitabında geyiği kullanmıştır.

Bu kitabında bir çocuğun hayal dünyası ile doğanın dili yani geyik anayı okuyucularına sunmuş ve bu konular üzerinden okuyucuya düşüncelerini anlatmaya çalışmıştır.

olumsuzluklarla yüklü bi çevrede elinden geldiğince mutlu olmaya çalışan bunu da büyük ölcüde başaran bi çocuğun öyküsü ... iyiyle kötünün savaşı bi nevi ama görünürde kötü kazanıyo ama asıl kazanan iyi çünkü okurun gönlünde büyük fırtınalar koparıyo kitabın sonunda şiddetle tavsiye ederim benim başucu kitaplarımdan biri ...

İyilik ile kötülüğün amansız mücadelesi. Okuduktan sonra size çok şey katacaktır. Bütün çocuklar için mükemmel bir karakter oluşturmuş kitapta Aytmatov. Öğretmenlerin ikinci kademe öğrencilerine okutabilcekleri mükemmel bir roman.

Adını duymama rağmen cengiz aytmatovun kitaplarını okumam vefatından sonra nasip oldu. anadoludaki o saflığın hala devam ettiğini sanki dedelerimizin anllattığı türden olaylar yazan bu kitabı iki kere okudum ve gerçekten tavsiye ederim.

saf kalpli bir çocuk, çocuğun dedesi ve maral ana... masal ve tarih var bu kitapta. son zamanlarda okuduğum beni hayallere sürükleyen harika bir kitap. doğallık ve sevgi hayatımızdan çıkmışken bu kitap ilaç gibi gelecek size. herkese okumasını tavsiye eder yazarının mekanının cennet olmasını temenni ederim.

Küçücük, tertemiz bir çocuğun gözünden anlatılıyor kitap. Sadece varlığını ve uzaktaki beyaz gemide olduğunu hayal ettiği babasını düşünerek,örnek aldığı dedesinin anlattığı masallar ve hikayelerle yaşayarak.. Küçük bir çocuk nasıl bağlanır doğaya,insanlara çok güzel anlatmış Aytmatov. Kitap nefis bir dille yazılmış ve gözünüzden yaşlar getirecek bir sonla bitirilmiş. Yazarın okuduğum ilk eseriydi ve aynı dili paylaştığım böyle bir yazarın varolması beni çok mutlu etmişti. Mutlaka okuyun.

Cengiz Aytmatov; bu anlatıda masal, efsane, destan üçlemesinin inceliklerinden ve saf üslubundan faydalanarak modern romanın başarılı bir örneğini bizlerin beğenisine sunmuş. Bir çocuğun hayalleri, bir dedenin sevgisi, geçmiş-gelecek sembolleri, kültürel değerlerin unutulmamasına yönelik öğütler, iyiliğin kötülükle olan mücadelesi en ince mesajlara dayandırılarak, en derin duyguları içinde barındırabilen bir üslupla aktarılmış. Geçmişten geleceğe kültürel bağların yaşatılması için çocuğun hayal dünyasında barındırılan bir "masal". Tavsiye edebileceğim harika bir roman.

İnsanlığın ve kültürün devamının köklere bağlı kalındığı müddetçe sürebileceğinin bilincinde olan Aytmatov eserlerinde daima Manas Destanı'nı arka plana almıştır. Beyaz gemi de köklere bağlılığın önemini açıkça vurgulayan, mutlaka okunması gereken çarpıcı bir eser.

siyah ile beyazın savaşı sonuna kadar sürecek. sen hangi saftasın. dur titre ve kendine gel. kaçırılmaması gereken bir eser

Okurken üzüldüm, çünkü artık eserdeki çocuk gibi bile hayal kuramaz hale geldiğimizi farkettim. Cengiz Aytmatov'un (mekanı cennet olsun) bu kitabını herkes okumalı.

beyaz gemi aytmatov un diğer kitaplarındaki başarısını yakalayamadı bence. ama bunun nedeni diğerlerinin muhteşem olmasından kaynaklanıyor. aytmatov un yazdığı her kitap gibi bu da çeşitli örüntülerle insanı akıcılığına kaptırıyor.

çok hoş çok güzel bir kitap şehirlerimizdeki eski şama tarzlarını merak edenelere tavsiye ederim

kıymetli eser Öğrencilerime bu sayfadan sipariş verdik hemen geldi

aytmatov mükemmel bir yazar daha önce toprak anayı okumuştum çok etkilenmiştim. bu kitapta çok güzel bir kitap okadar güzel tasvirler yapıyor ki yazar kendinizi o olayların içinde yaşıyormuş gibi hissediyorsunuz. toprak ana gibi hüzünlü bir hikayesi var göz yaşı dökmek isteyenler için aytmatov muhteşem bir yazar bence önce toprak anayı sonra bu kitabı okuyun.

Cengiz Aytmatov'un insanların küçük hayatlarında nasıl da mutlu olabildiklerini anlattığı müthiş bir eseri. okumanızı tavsiye ederim

kitap çocukça düşünüsün ve algılayışın güzel bir örneği, yazar bu noktada karekterini son derece başarılı ve inandırıcı çizmiş. Bu noktada yazarın karekter yaratma yeteneğini takdir etmemek elde değil...

Beyaz gemi, akıcı ve anlaşılır dili, sürükleyici ve masalsı üslubu ile yetim bir çocuk ile dedesinin yaşadıklarını, tam olarak nasıl olabilecekse o biçimde anlatıldığı bir eserdir. Felek, bir dede ile yetim torununun yaşamını anlatmak zorunda olsa idi, ancak Kırgız Türkü üstad Cengiz Aytmatov kadar güzel anlatabilirdi.

Aytmatov'un bu kitabı çok güzel bir "başlangıç kitabı." Özellikle 2. kademedeki öğretmenler öğrencilerine tavsiye etmeli.
Okula gitmek için dedesinin büyük zahmetlere katlandığı torunu, dedesinden duyduklarını can kulağıyla dinler. Bunlardan biri Beyaz Gemi'dir. Diğeri ise yaşadıkları yere kendilerini ulaştıran bir Geyik. Geyikler, zamanla halkın kültürlerinden kopup bir yerde "mankurtlaşma"ları ile kaybolur. Ne de olsa dönem, komünizm dönemidir. Sonra bir ara nasıl olduysa geyikler tekrar görünmeye başlar. Dedesi(ve torunu), bunu eskiye ve kendi kültürlerine bir dönüş olarak yorumlar ve hiçkimsenin bu geyiklere zarar vermemelerini ister. Ancak, cehalet ve menfaatperestlikle beslenen mankurtlaşm yine galip çıkar.
Özellikle kitabın final bölümünde torunun yaşadıkları, hissettikleri çok, ama çok güzel yazılmış. Etkilenmemeniz mümkün değil, torunun en son, Beyaz Gemi'ye ulaşmak için "balık olması" çok acıklı ama bir o kadar da ustaca kurgulanmış.
Aytmatov'un kitaplarını okumayanlar için tavsiye edilebilecek bir başlangıç kitabı.

Beyaz Gemi… Yıllarca hep hatırlanacak; sembolizmin doruklara çıktığı muhteşem bir eser. Aytmatov üç kuşağı bir araya getirdiği bu romanını efsaneler ve masallarla harmanlamayı gayet iyi başarmış ve sonunda iyiliğin en azından okur yüreğinde galip gelmesini sağlamıştır. MEB’in 100 Temel Eseri arasında yer alan bu roman belki de 20. yüzyılın 100 büyük eseri arasında da yer almalıdır. Aytmatov’un milliden evrensele uzanan edebiyat ilkesinin mükemmel bir yansıması ile karşı karşıyayız.

Romanın kahramanı yedi sekiz yaşlarında Isık-Göl kıyısında dedesi, ninesi, teyzesi ve onun kocasıyla birlikte yaşayan bir çocuktur. Babası ve annesi tarafından terk edilen torununa sahip çıkan Mümin dede, sonradan evlendiği karısı ve torunuyla birlikte bu tenha göl kenarında, ormanın bakım işleri ile uğraşan ve partiden olan damadı Orozkul’a yardım etmektedir. Orozkul’un karısı, çocuğun teyzesi Bekey hala kısır olduğu için çocuk sahibi olamayan bir kadındır. Orozkul evlat sahibi olamamanın hıncını bu zavallı ihtiyar ve onun çocuğu olmayan kızından çıkarmaktadır.
Çok geniş bir hayal dünyasına sahip olan çocuk, dürbünüyle her gün gölde yük ve yolcu taşıyan bir gemiyi izler. Gemilerde tayfalık yapan babasının da bu gemide çalıştığını düşünerek, balık olup bu gemiye ulaşmayı, babasına zavallı dedesini, zalim Orozkul’u, yaşadıklarını hayallerini anlatmayı düşler. Dedesinin yanından hiç ayrılmayan çocuk, onun anlattığı masaları dinlerken adeta yaşıyormuşçasına onlardan etkilenir. Bu masallardan biri Boynuzlu Maral Ana destanıdır.
Eski zamanlarda Yenisey ırmağı boyunca kabileler arasında savaşlar olur, zaferler ve yenilgiler yaşanırmış. Fakat kabilelerin büyüklerinden biri öldüğü zaman büyüklerine yas tutan kabileye saldırılmazmış. Bir gün Kırgızların lideri öldüğünde ona geleneklerine göre büyük bir cenaze töreni düzenlemişler. Herkes cenazeye layıkıyla bir tören yapılması için uğraşırken onları silahsız yakalayan bir düşman kabilesi, bir kişiyi bile sağ kalmayacak şekilde, kılıçtan geçirmiş. Yalnız bu mezalimden, o baskından biraz önce oynamak için ormana giden bir kız bir de oğlan çocuğu kurtulmuş. Çocuklar onların düşmanları olduğunu bilmeden, o sırada uzaklaşan toz bulutunun ardına düşmüşler. Çok uzaklarda bir dağın yamacında bir şölen verildiğini görüp oraya gitmişler, bu şölen yeni topraklar kazanan düşmanlarının zaferlerini kutladıkları bir şölenmiş. Oraya gidince kabilenin lideri, bu iki çocuğun Kırgız aşiretinden olduklarını anlayıp, onları bir uçurumdan atması için bir kadına vermiş. Böyle bir şeye kadının da gönlü razı olmuyormuş ama o yapmazsa bir başkası çocukları feci bir şekilde öldürebilirmiş. Onları uzaklarda bir uçurum kenarında aşağıya atacakken, büyük boynuzlu bir maral belirmiş. Kadına yavrularının insanlar tarafından öldürüldüğünü, o yüzden o çocukları istediğini, onları yavruları gibi büyüteceğini söylemiş. Çocukları alıp güneylere Isık-Gölü kıyılarına gelmiş. O iki çocuk büyümüş, Kırgızlar onların soyundan yeniden türemiş. Ve bu insanlar Boynuzlu Maral Ana’nın çocuklarına hep saygı duymuş, onları avlamamışlar. Ta ki, yıllar sonra dosta düşmana ne kadar zengin olduklarını göstermek için, ölen babalarına yaptıkları görkemli bir cenaze töreninde, oğulları onun öte dünyada Boynuzlu Maral Ana’nın soyundan olduğunun anlaşılması için, mezarının başına büyük bir maral boynuzu dikmeyi düşünene kadar... Bundan sonra ölenlerine saygı ifadesi olarak, mezar başlarına maral boynuzu dikmeye başlamışlar. Boynuzlu Maral Ana bu insanlara küsmüş, kalan yavrularını alıp oraya veda ederken, bir daha geri dönmeyeceğini söylemiş.
Bir gün dede sevinçle çocuğa maralların geldiklerini, onları ormanda gördüğünü söyler. Çocuğun sevincinin tarifi yoktur. Ancak maralların geldiğini bilen yalnız dede ve torunu değildir. Bir gün Orozkul bu marallardan birini avlayıp misafirlerine ikram etmek ister. Tüfek, Orozkul’a muhtaç olan Mümin dedenin eline verilir ve maral ona vurdurulur. Çocuk bütün bunlar olup biterken evde hasta yatmaktadır. Dışarı çıktığında insanların sevinçle et paylaştıklarını görür. O gün ilk defa dedesinin içki içtiğine şahit olur. Etrafa bakınırken öldürülen maralın boynuzunu görünce, üzüntüsünden ne yapacağını bilemez. Birden içinde bir balık olup babasına gitme isteği doğar. Yakınlardaki çaya koşan çocuk, kendini azgın sulara bırakır.
Çay boyunca yüzüp gittin çocuğum. Şimdi ben sana yalnız şunu söyleyebilirim: “ Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşmadığı her şeyi reddettin. İşte beni teselli eden de budur. Bir şimşek gibi yaşadın sen. Bir defa çaktın ve söndün. Şimşeği çaktıran göktür. Ve gök ebedidir. İşte budur beni teselli eden. Bir başka tesellim daha var: insandaki çocuk vicdanı tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez. Yeryüzünde bizi neler beklerde beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve sorumluluk denen şey de var olacaktır... Sana senin sözlerini tekrarlayarak veda ediyorum: “Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!” Romanın sonunda şöyle bir tespit yapabiliriz: Roman, yazarın daha önceki eserlerinde pek rastlanmayan bir konuyu, insanların; inanma ihtiyacını merkez almaktadır. Bu merkez konu etrafında üç nesli temsil eden insanlar vardır. Bunlardan Mümin dede, yaşlı ve pasif, zayıf, güçsüz ve tepkisiz, çaresiz yaşlı neslin temsilcisidir. Yine aynı nesle mensup olan nine ise etrafına karşı hırçın davranışları, isimsiz küçük çocuğa kötü davranan birisidir. Ara neslin temsilcileri, Mümin dedenin damadı Orozkul, karısı Bekey ve orman işçilerinden Seydahmet ve eşi Gülcemal. Genç veya küçük nesli ise ismi bile konulmamış sekiz yaşlarında ve okula yeni başlayan küçük çocuk temsil eder. Yazar kahramanlarını bu şekilde tasnif ederken nesillerin hayatı algılayış biçimini ve hayat felsefelerini ortaya koymaya çalışmıştır.
Romanın sonunda küçük çocuğun; ölümü ile kötülüğün galip gelmediğini, tam aksine; iyiliğin, ölümsüzleştiğini belirtmiştir. İşte asıl bu nokta hâlâ tartışmalara açıktır...

Cengiz Aytmatov romanında doğayı öyle güzel betimlemiş ki okurken sanki ormanın kokusunu,taşların soğukluğunu hissediyorsun. Roman kahramanı çocuğun psikolojisini ve çocuğun diğer kişiler hakkındaki hislerinide yaşartırcasına anlatmış.Ayrıca maral ana efsaneside çok etkileyici.

ahhh çok etkilendim özellikle sonuna . filminide izlemiştim.

Küçük kahramanın hisleri beni çok etkiledi

kesintisiz okunabilecek harika bir yol kitabı.

Kısa hayatında onu yeni yeni olaylar beklediğini, bir gün bu dünyada yapayalnız kalacağını, çantasından başka bir şey olmayacağını da bilmiyordu çocuk. Bütün bunları sebep, çok sevdiği “boynuzlu maral ana”masalı olacaktı.

keşke böyle daha çok kitaplar yazılsa ya

Cengiz aytmotov çok sevdiğim bir yazar kitap çok duygusal

Okuduğum 3. Aytmatov kitabı, diğerleri gibi bu da çok güzeldi. Gayet akıcı ve ilgi çekici bir konusu var, kesinlikle tavsiye ederim.

Ruhunuzun derinliklerine işleyen, mutlaka edinmeniz gereken bir yapıt. Okuduktan sonra bir daha asla kötülüğe göz yumamayacaksınız.