Memed,hösük,Yusuf,aşık ali,memet çocuk……halkı andırıyorlar.ve çukurovanın sarı sıcak,sivrisinek kaynağı köyler….sarı; çiftlikte köylü….koca veli ağa,topal dursun; çiftlik işçileri…göde Mustafa; şifacı….cennet; yardımsever köylü…..samamaoğlu Ahmet; bostan bekçisi….hasan emmi; otçu….resul; harmancı köylü…ve molla hacı….sıyrıngıç….dutma…. izmekar,ceryana vermiş hükümet….zengini kim olsa sever…güneş köz yığını….uzun gölgeleri önüne….gölgeleri ayaklarının dibine…mangolmak…döş..telis…deldiği boğazı boş koymaz…yıldır yıldır…ekmek kesen ev yıkannnn yürü….yokluk ateşten gömlek…üst üste li…göğünmek…serencam….muhannet…mibzer….güneş buğusu mavi…çemrek..susumak…lingiyle….göde…uzaktaki yatık mavi …fırının külü gibi yol tozu..yaldızlı mor patlıcan….tevek..sulanmış bulgur gibi tostoparlak…çiçeğin kıymetini balarısı bilir…ışık seli..biltekmil…mihman….elaman..pınar ayağı suyu uman ir top yalımmm..
Güzel deyişler olarak romanda yeralıyor..memet çocuk; geleceğin ince memed i.ne büyük tasarım..YAŞAR Kemal in bir ömür kurguladığı ince memed in doğumu sanki bu romanı…sağlık diliyorum yazarımıza…