Yaşamın Ucuna Yolculuk Hakkındaki Yorumlar

Tezer Özlü'ye başlamamış olanlar için ayrı bir dünyaya kapıları açıyor bu güzel eser. Adı kadar etkileyici, eğer o moddaysanız.
İlk olarak Demir Özlü okuyarak başlamıştım Özlü ailesinin edebiyata kazandırdıklarına. Fakat Tezer Özlü'nün o içten gelen yazma duygusu, gerçekten de yaşamın ucuna uzandırıyor, ayrı diyarlara götürüyor sizi. Önerim, yalnız kaldığınız bir günde, kendinize vakit ayırdığınız zaman okuyun bu kitabı, o ruh hali en güzel bu şekilde yaşanıyor.
Diğer kitaplarını da öneririm edebiyatımızın "lirik prensesi"nin...

Sanırım aynı ruh halinde olmak gerekir akıcılığına kapılmak için ama ben yinede sevdim.. İlk kitabını okudum ve son olmayacak.

Tezer kısa hayatını dolu dolu yaşamış bir kadın.
Kendi yolculuğumuzu sorgulatan, kendi yolculuğunu en samimi şekilde anlatan güzel bir kadın. Bu arada içeriğinde bol bol Pavese alıntıları var.

20'li yaşlarda mutlaka okunması gereken satırlara sahip. Herkes kendinden bir parça mutlaka bulacaktır...

Sessiz bir otamda ve kelimeleri, cümleleri özümseyerek, hissederek okunması gerekiyor. :)

Güzel yorumlara aldanarak alıp okuduğum kitap.Bence biraz abartılmış.Yazarın depresif ruh halinde yazdıkları anı niteliğinde,çok bir beklentiyle okunmaması tavsiye olunur.

1983 Marburg Yazın Ödülü'nü kazanan kitap, aslında Tezer Özlü'nün ruhuna kalbine bir yolculuk. Kolay kolay taşınamayacak duygulara, derin görüşlere eşlik etmek isteyenler için biçilmiş kaftan. İyi okumalar

Bir ruh bu kadar acı cekmemeli böyle güzel kitaplar baska nasıl yazılabılırdı kı

'Duvarlar yaşamımızdaki mezarlar mı?' sorusuyla mest etmiş yazardır kendisi.Pavese hayranıdır.Bu kitapla birlikte Pavese'nin yaşama uğraşı da okunmalıdır.

Pavese,Italo Svevo,Kafka...Ülkeler,ülkeler,ülkeler...Şehirler...Trenler,otoyollar...Tezer Özlü'nün dünyasında yolculuk....Çok güzel.

Kafka, Svevo, Pavese üzerinden kendini anlatan bir yalnızlık hastası... Ölüme gitmek isterken yaşamın tadını çıkaran bir eser. Diğer kitaplarınıda okumalıyım düşüncesine kapıldım.

tezer özlü'nün kendine has dünyasının kapılarını araladığı, yaşamın ucuna yolculuğunda onunla beraber olma fırsatı veren güzel kitap. farklı fikirlere hazır olmak lazım bu kitabı okurken.

Yazarın berlin, hamburg, prag, nice, viyana, zagrep, belgrad, niş, trieste ve santo stefano belbo kentleri arasında, çoğu trenle yapılmış gezisi esnasında aldığı notlardan yazdığı kitaptır. yazar, parklarda gezmiş, kahvehanelerde oturmuş, yabancılarla sohbet etmiş, otel odalarında yalnızlığını doyasıya yaşamıştır.

Gezisinin esas amacı, sevdiği yazarların izlerini aramak olmuştur. franz kafka'nın mezarını ziyaret etmiş, ıtalo svevo'nun evini bulmuş ve kızıyla sohbet etmiş en nihayet tapındığı yazar olan cesare pavese'nin intihar ettiği otel odasına kadar ulaşmıştır. Yazar hemen her sayfada Pavese'den alıntılara yer vererek, kendisine olan hayranlığını özellikle vurgulamıştır. Ayrıca dikkatimi çeken bir diğer husus da "kent" kelimesinin kullanım sıklığıdır.

farklı bakış açıları ile hayatı ele alan Özlü sistem karşıtı fikirleri ile ve yalnızlığıyla bu denli barışık , yalnızlığıyla inanılmaz şekilde mutluluk duyan Özlü nün kitabını yalnızlığı sevenlere tavsiye ederim

Tezer Özlü'nün ve anlatı yazınının doruk noktası dersek bu kitap için hiç de abartmış olmayız sanırım.

bir başkladırış..sisteme ve insanın kendi benliğine..tüm arzulara ve anılara başkaldırış.

Yazarın etkilendiği yazarlar olan Svevo, Kafka ve Pavese'nin yaşadığı şehirlerde, onların izlerini sürdüğü, evlerini, mezarlarını dolaştığı, onlardan geride kalan yakınlarıyla onları daha yakından tanımaya çalıştığı kısa bir zaman dilimi var kitapta. Özellikle Tezer özlü’nün İtalyan Yazar Pavese’ye olan hayranlığı, Pavese’nin intihar ettiği otel odasında yaşadığı karmaşık duygular okunmaya değer.

Kitap Pavese’nin şu sözleriyle bitiyor;

‘ ve yaşam yalnız rüzgar, yalnız gökyüzü,, yalnız yapraklar ve yalnız hiç değil mi.’

Bu kitapta Tezer Özlü'nün iç dünyasına konuk oluyorsunuz.Onun özlemleri,sıkıntıları,korkuları, tutkuları,izini sürdüğü yazarları,yolculukları... birçok şeyi onunla yaşıyorsunuz.Kitaptan aldığım hazzı kelimelere dökmek çok zor.İyi ki bu kitabı okudum ve Tezer Özlü ile tanıştım,onu gerçekten çok seviyorum...

yalnızlığı, yaşamı, ölümü, sınırsızlığı, edebiyatı, özgürlüğü pavese'nin intiharına dek iz sürdüren, yaşam ve "öteki" arasındaki boşlukta sallanmaların geliş gidişlerini anlatan kitap. Ve oldukça başarılıdır.

Çok çok az yazarın ancak bu şekilde hem kendi hayatını anlatıp hem de onu, bizlere ders verircesine anlattığına şahit oldum.onlarda birisi de Tezer Özlü.derinden giderken fazla üstüne gelmeyen sözleriyle hem seni kendi safına çekip hem de karşında durarak eleştiriyor. farklı olduğunun farkında olan bir kalemin sessiz çığlıkları...

Yaşamı sorgulayan her bireyin beyninde yankı yapan sorular... İncelemeler, analizler...
Okuyunca yalnız değilmişim demek güzel bir his...
"Çevre öykü dolu. Her insanın her günü öykülerle dolu."
"Çağımızın en büyük acısının yaşamını yabancı ülkelerde kazanmak zorunda bırakılmışlık olduğunu görüyorum."
"Alışılagelmiş ilişkilere karşı çıktığın an, insanı yadırgıyorlar."