“Yanmış, hem de nasıl.
Her gün gelirmiş mektuplar önceleri.
Haftada bir gelir olmuş. Hafta uzunmuş, ama razıymış, ayda bir gelir olmuş.
Ay daha uzunmuş, ama ona da razıymış. Bir ritmi olsun yeter diyormuş, ben beslerim ruhumu azar azar.” (s.70)
•
Arka kapakta okudunuz. Hatıraları ‘İki günlük üzerinden adımlayan deneysel bir anlatı’ Suzan Defter.
Bir aşk anlatısı. Destansı mı? Bu size kalmış.
•
Yukarıda da yazdığımız üzere ‘deneysel’ bir eser. Yanlış basım olduğunu düşünmeyin. Birkaç sayfa sonra oturacaktır taşlar yerine. Sakin kalıp okumaya devam edin.
•
Aşkın yanında insanın aslında ilk olarak kendine yalanlar söylediğini göreceksiniz. Ya da gerçeği değiştirerek ifade ettiğini. Kendine dahi.
Ve savunmasız bırakıldığını bazı anlar. Belki yargılardan, belki aşktan, belki de öteden.
•
Kalemine lafım olamaz. Ayfer Tunç ismi kafi bence. Buyurun.