Epigramlar Hakkındaki Yorumlar

Martialis'i bilen, gider ve onu bulur...

Yıllar önce seçmeler olarak yayınlanan ve beğenerek okuduğum Epigramları YKY'nin tam metin olarak ve kaliteli kağıda basmasından dolayı aldım. Tam bir Latin klasiği ve ince bir mizahla Roma günlük hayatından ve kişilerinden portreler sunuyor.

epigram başlangıçta yazıt anlamına gelen bir kelimedir.mezar taşları ve tanrılara yapılan sunular üzerinde yazıtlar, genelikle vezin yazılıyordu. epigram terimi, helenistik ve roma çağlarında yaşamış grek ozanlarının en çok hoşlandıkları kompozisyon türü olan ve ozanın ruh halini veya fikrini yansıtan yeri geldikçe yazılan kısa şiirler kapsayacak şekilde genişlemiştir.
roma'da ozan ennius'tan itibaren hem yazıtlar hem de daha başka amaçlar için, epigram yazılmıştır. edebi bir şekil olarak epigram martialis'in eserlerinde doruk noktasına ulaşmıştır.

Latince aslından çeviren Güngör Varınlıoğlu'nun kendi önsözünde de belirttiği gibi Martialis o dönem için çok da önemli ya da ünlü bir kişi değil ve ayrıca Roma dönemindeki sanat anlayışı da bugünkü anlayışımızdan farklı olduğu için birçok yerinde müdahalelere gerek görülmüş. Bu bakımdan çok da ilgi rağbet gören bir çalışma değil ancak o dönemi ayrıntılı bir şekilde incelemek, özellikle sanat anlayışını değerlendirmek isteyenler için vazgeçilmez bir çalışma olduğu söylenebilir. Kitapta farklı görmek istediğim tek şey ise hiçbir düzenlemeye yer vermeden sadece o dönemin ifadeleri ile kaleme alınmış olmasıydı ancak Türkçe için öyle bir baskı henüz mevcut olmadığından bu baskı üzerinden yürümeniz mantıklı olacaktır.

okuyunca sanıyorsunuz ki adamlar hep özdeyişle konuşmuş özdeyişle yaşamış. en kötü olayları bile üslubuyla tava getiriyor. dilin devleti ya da devletin dil anlayışı gibi hem zamansız hem de eski bir şey bu. o dönemin bütün klasiklerinde var bu hava.