E-Dergi

Hakikkatlar ancak bu kadar güzel anlatabilirdi. gerçek hayattaki örnekleerle hayatima ışık tutmama vesile oldu. Kesinlikle okumanizi tavsiye ediyorum. Evet hakikatlari biliyoruz lakin örnekleriyle kavradagimizda evet diyoruz burada bu yanlişi yaptim kendi kendimizi elestiriyoruz. Önemli olanda insanin kendini ve Rabbini tanimasidir demiş bir filoz haksiz değildir. Mehmet abi bize bu dunyada ışık tuttu Rabbimde ondan Razi gelsin inşallah:)

Kitap tabii sherlock holmes un maceraları olunca muthis tabii :) kitap kısaca büyük bir hazineden bahsediyor ve bu hazine dört kişi tarafından bölünüyor ama hazine kaybaluyor ve ortaklardan biri öldürüyor sherlock holmes de katili araştırıyor. Konu ilginc kitap sürükleyici ama benim icin tek kötü yanı tam kendini kaptirmisken oldu bittiye gelmesi ben de ne ara sonu geldi gibi oldum kisa ve öz olmuş ama tavsiye ederim iyi okumalar.

Sineklerin Tanrısı çok merak ettiğim bir kitaptı. Ama kitabı okurken başlarda sıkıldım. Mekan tasvirine çok fazla gidilmişti bence ve belki de ben girememiştim tam olarak hikayenin içine. Sonlara doğru daha ilginçleşse de olaylardan dolayı okurken bana acı verdiğini inkâr edemem. Çünkü bir bakıma insanlığı bugünkü hâlini gördüm diyebilirim. Zaten çeviri yapan Mina Urgan'ın da dediği gibi bu bir çocuk romanı değil allegorik bir eser. Simgelerden yararlanılmış.
Bana kalırsa kitapta açlığın öldürücü etkisi ön planda. Bu yalnızca bir et parçasına duyulan açlık değil. İktidar açlığı, kan dökme açlığı. Çocukların başına gelenler bundan dolayı geliyor.
Kitapta bazı cümleler düşündürücü ve can alıcıydı. Elbette bunların en başında "Bizden başka canavar yok belki..." cümlesiydi. Zaten zaman da bunu kanıtlar nitelikte. Hem romanda hem de gerçek hayatta. Ne kadar acı olsa da...

Tadı damagimda kaldı desem yeridir. DDün gece bitirdim. Hadi bee dedim ;) Buruk ve eksik bitti sanki. Bir sitede yazarin bu kitabını aslinda pek beğenmediğini okumuştum. Neden beğenmedi acaba? Belki de doğru değildir. Ben çok beğendim, tavsiye ederim. Hüzün ve yarım kalmışlık bıraktı bende.

Yine bir solukta biten Zweig hikayesi. Kesinlikle kısa olduğundan değil, sayfaları nasıl çevirdiğinizi anlamadığınızdan. Hem bu kadar sade bir üslupla hem de bu kadar kısa yazılmış öyküler nasıl bu kadar etkileyici olabilir? Yazar o korkuyu, çaresizliği nasıl bu kadar hissettirebilir? Zweig gerçekten başarıyor. Kahramanın çıkmazlarını, duygularını birebir yaşatıyor. Diğer tüm kitapları sırada. Bu ay Arka Kapak dergisinde dosya konusu Zweig. Kesinlikle alınmalı. Benim gibi meraklılarına duyurulur :)