E-Dergi

Türklerin ilk kitabı diye belirtilen, orijinal kaynağı olmadığı için kaynakçaya eklenmeyen bu eser, Memlüklüler zamanında Türk bir tarihçi tarafından yazılmıştır. Kitabın aslını Farsçadan gördüğünü söyleyen Devadari aklında kalan ve çılgınca olmayan bölümler aldığını söylüyor.

Yahudi geleneklerinin işlendiği bu hikaye kitabında, her ne kadar basım yanlışları olsa da; Yahudilerin günlük hayatları, özel günleri, bayramları ve nasıl kutladıkları ile alakalı bir çok bilgiye erişebiliyorsunuz.

Açıkçası nasıl bahsedilir bilmiyorum. Konuyla alakalı bir kaç makale de okudum fakat ne İbn-i Sina’nın ne de İbn-i Tufeyl’in Hay bin Yakzan’ını anlatabilecek kelimeler bulmak çok zor. Ama kısa bir karakter analizi yapmak gerekirse Hay bir şekilde ceylanlar tarafından büyütülüp, geliştiği ortama bağlı kalmaksızın büyük bir direnç ile Tanrıyı buluyor. Burada en çok göze çarpan ise insanoğlunun mayasına katılmış olan merak ve inanç kaidelerinin durumu hangi raddeye tanıdığıdır. Merakın ulaştırdığı inanç, inancın ulaştırdığı Tanrı Evreni hakkında oluşturulmuş ve İslami Felsefe unsurları yerleştirilmiş bu hikaye ayrıca bir çok batılı esere de kaynaklık ediyor.

Ermiş 26 soruya 26 cevap veriyor. Aşkla başlayıp, ölüme kadar... Halil Cibran’ın din felsefesi üzerine ve siyerler hakkında çok iyi bilgi sahibi olduğu hemen anlaşılabiliyor. Zaten Ermiş’in bir peygamber protipi olduğu da açıkça belli. Olumlu şüpheciliğin izlerini buluyorsunuz her satırda. Büyük bir boş verişlik ama neye diye sormadan duramıyorsunuz. Sayfa sayısı az olmasına rağmen hacmi ve duygu yoğunluğu çok fazla olan eseri hazmetmek kolay görünmüyor.

Ermiş’in devamı olan eser, Orphalese halkından ayrılarak kendi adasına dönen El Mustafa’nın, annesinin mezarının bulunduğu bahçede müritleriyle buluşmasını ve onlara; ayrılıktan, yalnızlıktan, doğadan ve insandan bahsedip tekrar kutlu yolculuğunu anlatıyor. Sayfa sayısı az olmasına rağmen sindirilmesi gereken hacimli bir kitap Ermişin Bahçesi...