E-Dergi

kafka için ben de çok güzel şeyler söylerim ama bu kitabı içim ya da çevirisi diyeyim, çok ta başarılı bulmadığım bir eseri.cümleler sanki daha iyi seçilebilirdi. ya da kolaylıkla anlaşılsın diye mi basite indirgenmiş bilemeyeceğim. bir de sonunun kafka tarafından bitirilememiş olması çok acı. sonların her zaman kitaplarda daha kalıcı olduğuna inanmışımdır.onun için bu kitabı fazla benimseyemediğimi belirtmek istiyorum.

Çok çok az yazarın ancak bu şekilde hem kendi hayatını anlatıp hem de onu, bizlere ders verircesine anlattığına şahit oldum.onlarda birisi de Tezer Özlü.derinden giderken fazla üstüne gelmeyen sözleriyle hem seni kendi safına çekip hem de karşında durarak eleştiriyor. farklı olduğunun farkında olan bir kalemin sessiz çığlıkları...

Yıllar önce Türkçe çevirisini okuduğum, bana göre Mehmed Uzun'un en iyi romanı olan bu kitabı şimdi kendi dilinden okumaya çalışıyorum. Çok farklı bir aşkı çok farklı bir coğrafyada yaşatan (ya da öldüren) yazar yepyeni bir yol çizmiş; hem Kürt hem de Türk edebiyatı adına düşündüğümüzde. Kürtçe bilenler kendi ana dilinden bilmeyenler de mutlaka Türkçesinden okusunlar.Herkese ama herkese birşeyler öğreteceği kanısındayım.En azından hoşgörüyü...

Belki beklediğiniz gibi çıkmayacak bu kitap; ancak şunu söyleyebilirim ki bir babanın çocuğunun hayatında ne olduğunu dahası onun için neler olması gerektiğini bize hissettiriyor. Hem bir dönemin içinden geçilirken çocuklara has bir bakış açısı taşıması da kitaba farklı bir özellik kazandırıyor.Özellikle babaların okuması daha iyi olur kanısındayım.

olayları bu kadar farklı bir şekilde birbirine bağlayan çok az yazar tanıyorum.öyle ki hikayelerin sonu hiç te beklendiği gibi çıkmıyor ve bence en önemlisi bu Kürt yazarın eserlerinin Türkçe'ye çevrilirken olabildiğince aslına sadık kalınması .özellikle yer ve şahıs adları ayrıntılar verilerek açıklanmış.ilk bakışta önemsizmiş gibi gelen yazı bir az sonra sizi tamamiyle içine çekiyor.kolaylıkla bitirilen ama kolayca unutulmayan yazılar....