E-Dergi

Ömer Hayyam'dan Hasan Sabbah'a, oradan Nizamülmülk'ten yakın çağ İran'nına müthiş bir kurgu ve anlatım, meraklısına şiddetle tavsiye edilir.

Tipik bir Hakan Günday çalışması, yer yer bol miktarda argolar, nihilizm ve umulmadık bir son, ama kesinlikle bir "Ziyan" kadar akıcı değil, yine de Hakan Günday severlere önerilir.

İçinde bulunduğumuz süreç itibariyle ilk başta kitabı okuma konusunda açıkçası çekincelerim, hatta ön yargım bile vardı, malum sayın hocamın yazı yazmış olduğu gazete itibariyle, ama okuduktan sonra oldukça yanıldığımı da itiraf etmeliyim, hani bu kadarı da olmaz, olmamalı dediğim çok sayfalar oldu. Kimi zaman kendisiyle de bir iç hesaplaşmanın yaşandığı, kimi zaman da dönemin komutanlarıyla hesaplaşmanın yürütüldüğü ilginç ve bir o kadar da faydalı bir anı olduğunu söylemeliyim.

Çok büyük umutlarla elime alıp okumaya başladım, belki de bunda Behçet Necatigil ustanın da etkisi oldu, ama maalesef çok zorlama, yer yer kopuk kopuk parçalardan oluşmuş hissini veren bir çağdaş klasik. Beğenmedim açıkçası.

ben İstanbulun fethini ve yaşanan olayları bu kadar gerçekci ve sanki yaşıyormuşcasına anlatıldığına ilk defa bu kitabı okuyarak şahit oldum ve aynı zamanda çokta etkilendim.Eğer biraz olsun tarih bilgilerinz varsa bu kitabı kısa bir süre içersinde bitirebilir ve hatta yeniden bile başlama isteyebilirsiniz. iyi okumalar