E-Dergi

Usta yazar Beckett'in üçlemesinin son halkası olan bu romana 'Adlandırılamayan' denmesine rağmen yazar, muhabbet içerisinde bulunduğu kanımca şizofrenik olan seslere, muhabbetin - konuşmanın seyrine ve hatta konuşma içeriklerinin değişim safhalarına göre isimler bulabilmiştir. Sesler derken burada konuşan aslında yazarın kendisidir fakat yazar kendi kendine konuştuğunu kabullenemiyor mu bilmiyorum fakat kendinden gelen sesin karşıdan geldiğini savunuyor.

Kötürüm olan yaşlı bir adam, ucu kancalı sopası, kime ait olduğunu bilemediği ancak kendinin saydığı bir defter, gittikçe ufalan bir kalem ve onun zihni. Zihninde yarattığı diğer kişilerle adeta yaşamla alay edercesine fiziksel olarak varolmadan da zihinsel varoluşu kanıtlayan bir monolog. Beckettin karakterleri hayata boş vermiştir, kitaplarında öylesine yaşam sürdürdüğü bu karakterler aracılığı ile hiçbir şey anlatmadan çok şey anlatır.

Kitap durum öyküsü şeklinde diyebiliriz lakin teknik açıdan tam olarak bir öykü yada roman izlenimi vermiyor. Başka karakterler de elbette olmak üzere eser temel olarak Molloy isimli karakterin ruh dünyasına ve konuşmalarına odaklanıyor. Zaman ve mekan kavramı oldukça muallak. Kısacası bu eserde zaman da mekan da olaylar da olgular da tamamen Molloy'un bilincinde saklı. Onu bulup çıkarabilmek ise okuyucunun yetisine ve yorumlama gücüne bırakılmış...

Her iç çekiş insanın yitirdiği bir yudum yaşamdır.

Yazmış Juan Rulfo. Çok az yazmasina rağmen bir kitaba sığdırmış tüm söylemek istediklerini.. Okudukça evet diyorum, Yüzyıllık Yalnızlık'tan sonra Meksika aşkı uyandıran ikinci kitap.

William Shakespeare'e ait bir eser, söylenecek çok şey yok, söz sanatında ki ustalık. kelimelerin muhteşem bir şekilde dizilmesi. 100-130 Sayfa civarı ince bir eser, 1-2 saat içerisinde okunabilir