E-Dergi

“İnsan olamadıktan sonra ne olsam ne olur” ve “insan olduktan sonra ne olmasam ne olur” idraki içinde duvarları yıkmak için aşkla yola revân olan divanelere duvarın şeş cihetinden Bizim Yunusça selam olsun..
~~>“Cümleler doğrudur sen doğru isen
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen”

Bugünümüzü kurtarmak, kendimizi iyileştirmek, fertten cemiyete varoluş mânâsını iâde etmek hâlâ mümkün. Geçmişle, tabiatla, tabii olanla, ulvî değerlerle olan bağımızın koptuğu bu zaman diliminde ‘uyanmak’ ve ‘yenilenmek’ şart.
İşte bu kitap, bu bağı yeniden kurmak için yazılmış.

Modern zamanların çocukları olarak bizler çok şey yitirdik, birçok değerimiz elimizden kayıp gitti. İşin kötüsü bu kaybın farkında da değiliz. Meşgulüz, yoğunuz, amansız bir koşuşturma içindeyiz..

Yolundayım, Elfidayım, bütün isimlerden soyutlanmış olarak bir Sana sığınırım bilirim ki Bir olmanın ötesinde Teksindir ve bilirim ki yarattıklarını bir an bile olsun başıboş bırakmazsın.. Affet Ya Rab, sakla Ya Rab göz açıp kapayıncaya kadar bile nefsimle baş başa bırakma... Bırakma ki ölüm Sana kavuşmanın geçidi, bu beden ise ruhumun Sana sığındığı limanım olsun..

Bazı insanlar gökyüzü gibidir, her haliyle huzur verir insana. Ve sen Efendim (asm), huzurun ta kendisisin. Ta 1400 yıl öncesinden yetişiyorsun tüm yaralarımızı sarmaya.