E-Dergi

Edebi olarak çok iyi bir kitap. Ancak evli, üç çocuklu, Diyarbakırlı ve türbanlı bir kadının, Diyarbakır'da misafiri olarak bulunan bir entellektüelle, kafelerde dolaşması, bodrum katlarında ve beş yıldız otellerde sevişmesi, nasıl bir şey? Bu imkansız aşk da değil, etiğe de uygun değil... Özcan Karabulut, belli ki iyi edebiyatçı(Gerçi romanda seçilen geniş zaman yöntemini de anlayadım); ama zorlama bir roman kahramanı yaratırken, bazı insanları üzmüştür...

Muhsin Kızılkaya'yı kutluyorum. Mehmet Uzun'un yaşamı hüzünle önümüze seriliyor. Çok farklı ve anlamlı bir anı kitabı olmuş.

Nişancı ce Dicle'den sonra Metin Aktaş'ın bu kitabını biraz yadırgadım. Da Vinci şifresi yöntemiyle, kutsal emanet Cefr'in peşine düşmek, serüveni sevenler ve Aleviliği ululaştıranlar için anlamlı olabilir. Bu anlamda kitabı değerlendireceklere tavsiye ederim; ama ben bu tarzda bir kitabı benimsemedim. Yine de yazarına saygı duyuyorum.

Anadolu'da ne halklar yaşamış.Kitabı yazan genç yazar, sanki 700 yıl önce yaşamış gibi yazmış.O halklar,dinleri, kültürleri ne oldu?..İnsan kitabı okudukça nerede bunlar diye düşünmekten kendini alamıyor.Tarih ne garip şey...

'Puşi ve Sarık' adı kitaba pek uygun olmamış. Ama din gibi kutsal bir değerin tarihi süreç içerisinde Kürtler için nasıl kullanıldığı ortaya konmuş.Çok yeterli olmasa da konu ile ilgilenenler için iyi bir kaynak.