E-Dergi

İlk 50-60 sayfasını okuyup bir kenara bırakmıştım. Fakat bugün elime aldım ve bitirmeden bırakamadım. Demek içine aldığı yer oralardan sonra başlıyor.

Samimi ve sıcak bir üslubu var. Adından da anlaşılabileceği gibi bir yüzbaşının kızına duyulan aşk son derece yalın bir yaklaşımla gözler önüne seriyor.

Jose Saramago'nun kendine has yazım tarzının hakim olduğu yine kendine has kurgusunun olduğu güzel bir kitap. Aynı konuda çekilmiş bir film de mevcut. Ve kitabı okurken farkına vardım; kitabına sadık kalmış bir filmmiş.

Kendi iç mahkemesiyle hesaplaşıp kendi kendisini sorguya çeken içindeki 'Ben'i fark edip kabuğundan sıyrılarak özünü keşfeden, yani aydınlanma yaşayan bir adamın öyküsü..

Zweig'in de dediği gibi;
"Bir insan kendisini bulduktan sonra, onun bu dünyada kaybedebileceği hiç bir şey yoktur. Ve o kişi kendi içindeki insanlığı anladıktan sonra, bütün insanları anlayacaktır."

Yazar demiş ki bu kitabın son sözünde:
"Ben size bütün bunları olup bitmiş gibi anlattım, çünkü biri de bana böyle anlattı.
Oysa gelecekte olacakmış gibi de anlatabilirdim."
Bence bu kitaptaki,insanların zamanlarını çalan , modern hayatta insanları "sanal sosyal kalabalıkta " yalnızlığa sürükleyen duman adamlar ellerinde birer akıllı telefon ile içimize yerleştiler!
Yani evet bu akıllı telefonlar yokken yazılan bu hikaye, gerçekten de yaşandı yaşanıyor...

Momo sen ne güzel bir kitapsın...

Bu kitabı ayrı bir yere koymak gerektiğini düşünüyorum. Çünkü sorular havada uçuşup duruyor. Sorguluyor, sorgulatıyor. Lakin soruların zorluğu altında ezilip (en azından ben öyle oldum) Raskolnikov’un ağzından Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin insan doğası, ahlak ve inanç üçgeninin içinde sivrilttiği sorulara cevap vermesi umuduyla son derece hızlı bir şekilde okumak durumunda kalınıyor.