E-Dergi

Eski şiiri beşerî olmamakla ittiham ederler. Şüphesiz ki, bu ittiham çok defa haklıdır. Fakat onun vakit vakit eriştiği güzellik kuvvetiyle beşerîleştiğini unutmamak lâzım.

Niçin olmasın? Ferdî ihtiraslarımızı, ıztıraplarımızı anlatmak kadar, saf ve mücerredi aramak da insan ruhunun bir ihtiyacı değil mi?

Nef'î: 'Hem kadeh, hem bâde, hem bir şüh sâkîdir gönül' diyor.

Eski şiirin asıl ideali, Nef'î'nin gönlü gibi kendi kendine yeten bir güzellikti.

Ecdat cihana hükmetmeden önce gönüllere hükmetmeyi, şehirlere girmeden önce gönüllere girmeyi şiar edinmiştir. Ve bilmiştir ki gönüllere girilmeden şehirlere girilemez!

Şiir ve Edebiyat matinelerinin aranılan isimlerindendir o döneminde.
Özdemir Asaf “R”leri telaffuz edememesine rağmen çok iyi bir diksiyon ile şiir okur. Şiir matinelerinde hep sona bıraktığı, en çok sevilen, en çok istenen şiiri ise daima “Lavinia”dır. Özdemir Asaf, üniversitede öğrenciyken bu şiiri platonik aşkına yazar. Ardından açılan bir yarışmaya gönderir ve kazanır.
Bir rivayete göre kazandığı yarışmada şiiri okurken kız da salondadır ama
Asaf şiiri okurken salonu terk eder.Kalbi kırılan şairimiz, kıza duygularını asla açmaz.

Tabii bazılarına hitap etmeyebilir. Kitabın birkaç sayfasını okuduktan sonra bırakan ve ‘’ Dostoyevski’den sonra olmadı be kardeş, biraz ciddi şeyler mi okusan?? ’’ diyen abim gibi.
Ama yine de hayattan mola isteyeceğiniz zamanlar için dursun bir köşede derim. Ben çok sevdim:)

“ Yüreğimin zarif acısı...”
Böyle bir cümle kitapta yer almıyor ama yığınla bu kitaptan böyle bir alıntı paylaşılmış! Sayfa sayısını söylerse o arkadaşlar çok memnun olurum, belki de ben gözden kaçırmışımdır...


Okuduğum ilk ACZ kitabı. Başlangıç olarak olabilecek en güzel seçimlerden birisini yaptığımı düşünüyorum. Çok güzel yumuşak bir geçiş oldu.Okuduğunuzu anlamayabiliyorsunuz öyle mânâlara sahip ziyadesiyle derin bir kitap.