E-Dergi

Temasını başkalaşım yani metamorfoz üzerine kurmuş, realizmle sürrealizmi birbirinin içine geçirip birinden bir diğerine atlatan, böylece "gerçek ile hayalin" arasındaki sınırı kaldıran fantastik parapsikolojik ögelerle danıtılmış, spiritüel küçük hikayelerden oluşan bir öykü kitabı.
Farklı bir algı. Tek handikapı hikayelerin hemen hemen hepisnin birbirine çok fazla benzemesi özgünlüğü sekteye uğratmış.

Kitap okumayı çok seviyor ve edebiyat aşığıiseniz bu kitabı okumadan ölmeyin derim.
Türk edebiyatında zaten bambaşka yerde duran bu mihengir eser, dünya edebiyatında ancak elle sayılabilecekler arasındadır.
Zaman kavramı üzerine inşaa edilmiş öylesi bir hayal gücü, öylesi bir derinlik, öylesi bir mizah, sosyolojik , psikolojik ve felsefi tespitler ancak bu kadar başarılı bir edabiyat ile sunulabilirdi.
Yazarın zekasına hayran olmamak elde değil.

Profesyonelce ve bilinçli olarak edebi tekniklerle donatılmış ben buradayım diye bağıran tam bir Klasik İngiliz Edebiyatı örneği.
Ekspresyonist bir yaklaşımla kaleme alınmış eser yazarın zekasının, genel kültürünün hakkını vermiş. Kitabın üçde birlik ilk bölümü biraz sıkabilir. Çünkü yapılan betimlemeler o denli fazla ve alışılagelmişin dışında bir estetik ve hedonist algıyla kaleme alınmış ki kendinizi feminen bir modacının gardrobunda dolaşıyor gibi hissedebilirsiz.
Böylesine bir girizgahtan sonra kitap derinleştikçe derinleşiyor, kahramanın kendi iç çatışmalarına ahlak algısına ve varoluş kaygısına dair her biri altın değerinde felsefi ve psikolojik tabanlı, kişiyi sürekli üstünde düşünmeye zorlayan müthiş bir edebiyat yine müthiş bir finalle sonlanıyor.

Toplum ve toplumu oluşturan insana dair ve yine toplumca oluşturulmuş değer yargılarına karşı uyumsuz olan kahramanın topluma yabancılaşmasını, toplumu oluşturan diğer bireylerce ötekileştirilmesini konu alan varoluş felsefesine ve insan algısına dair düşümdükçe derinleşen müthiş bir eser.
Enteresandır, kitabı okuduktan sonra aldığınız lezzet okurken aldığınızdan daha fazladır.

Yazarın okuduğum ilk kitabı, okumaya ilk başladığımda kafka varı anlatım tarzı ve Goethe, Oscar Wilde, Camus, Satre gibi klasik batı dönem edebiyatının son zamanlarından Modern dönem batı edebiyatına geçişden beridir süre gelen insan kimdir? sosyal toplum içinde birey dünyayı ve evreni mi algılar ve parçasıdır yoksa "kişi var olduğu için tamamı o kişinin zihninde " algısı mı söz konusudur ? sorusuna cevap vermeye çalışan evren ve insan algısı paradoksu ve kuantum metaforu üzerine yazılmış müthiş bir kurgusal felsefi roman gibi geldi. ancak 100. sayfadan sonra işin tadı kaçtı, bilindik bayağı 3. sın ıf amerikan edebiyatı uslubuna dönüştü maalesef. dedeyle torun arasında zorlama ve sanki bir yere yetişecekmiş hissiyatı yaratan çabuk çabuk karşıklı boş diyaloglar ve basit bir son. Hayal kırıklığı uğrattı.
Zaten Amerika sanat algısında bu var. Holivud filmlerinde de böyledir. Güzel esrarengiz bir konu yakalanır fakat değerlendirilemez 3. sınıf birbitiriliş yapılarak çıkarılacak güzel eser berbat edilir. tam da buna örnek ayrıca roman denilmiş bana daha çok hikaye gibi geldi.