E-Dergi

Yavuz Sultan Selim´in sultan olmadan önce Amasyadaki doğumundan Trabzon sancağındaki şehzedeliğinden tahta çıkışına kadarki süreyi anlatan bir roman. Bu sürenin tabiidir ki en önemli olay0ları anlatılmış kitapta. Yavuz'un ittihadı İslam ve devletin, milletin bekası için tahtı nasıl istediği ve nasıl aldığını görüyoruz. Uğraş deresindeki baba oğul askerlerin savaşını ise kahrolarak okuduk fakat o da lazım idi. İlk okuduğum zaman sanki daha farklı şeyler de okumuştum gibime geldi ama hatırladıklarım Yavuz hakkındaki başka bir romandan da olabilir. Tarihi seven Yavuz'u seven herkes okumalı...

Öncelikle daha başlarında vuruyor kitap okuyanı. İhtiyar zenginin söyledikleri ve yaptıklarıyla epey neşeleniyor ve şaşırıyoruz. Sonra servet mücadeleri başlıyor. Daha sahip olmadan harcanan paralar, gelecek paraya güvenilerek harcanan milyonlar. Mirasyedileri ayıplarken ben de düşündüm bu kadar para bana kalırsa ben ne yapardım acaba. Cevabını ben de vermedim doğrusu. Tabii dört dörtlük bir kütüphane edinmek dışında. Olayları yine sade ve tatlı bir anlatımla anlatan Grisham tasvirleriyle yürek hoplatıyor. Bu kitabı okurken milyar dolarlara konmak için aç kurtlar gibi bekleyen çocukların değil de süper bir doğa gezintisi yapan avukatın yerinde olmak istedim hep. Doğadan, heyecandan ve seyahatten daha büyük bir zenginlik var mı acaba? (tabii kitap okumak dışında) Okumayanlar haksızlık yapmak istemediğimden yüzeysel çizeceğim son cümlemin altını; bence bu şekilde bitmemeliydi bu kitap. Yazar okuyanlara ve kendine biraz haksızlık etmiş, onlar bu kadarını bile haketmemişlerdi. Huysuz zengin mezarında ters dönmüştür herhalde...

Yine piriket kalınlığında bir kitap ve yine sıkılmadan elimden bırakmadan okudum. Ama Kar Kurdu'nu da okuduktan sonra olayların gelişimi hatta karkaterler bile epey benzerlik gösteriyor. Bu sefer Almanlar, Amerikan 'President'ini öldürmek için ajan gönderiyor. Okuyun ve okumanın zevkini çıkarın. Glenn Meade'in tüm kitaplarını okumadan bana rahat yüzü yok. Sevgiler...

Nihat Genç kendine has doyumsuz uslubuyla yine döktürmüş. Bu adam bu kadar şeyi nerden biliyor şaşmak elde değil. Tarihten, insandan ağaçlardan öyle güzel bahsediyor ki ne kadar okuduğunu anlamamak mümkün değil. Fakat çöp toplayanlara nazire yaparak "ben de kitap topluyorum, ben de ölsem onları da kürkle camdan atacaklar" demesi çok duygulandırdı beni. Biz kitap dostlarının hali böyle ne yazık ki... Bizi ancak biz anlarız. Ayrıca birbirimize tahammül etmeyi de öğrenmeliyiz artık.

Sunguroğlu bu macerasında Bizans'ın içine giriyor; yine fırtına gibi esiyor, gök gibi gürlüyor, yağmur gibi yağıyor küffarın üstüne. Zaten eski baskılarında ve ben ilk okuduğum yıllarda "Sunuguroğlu Bizans Saraylarında" idi kitabın adı. Bizans'ta yarışlara katılıyor, onların da gözünde destan oluyor. Sıkılmadn okunacak bu tarihi romanı herkese, özellikle tarihi ve macerayı sevenlere tavsiye ediyorum. Zaten ilk kitabı okuduysanız bunu okumadan rahat edemezsiniz. Savulun bre...