E-Dergi

dili çok yalın, çok hızlı okunan bi kitap, basit diyelim. tüm insanlar hayatın içinden, karşı sokağın on yıl öncesini anlatmış sanki. hikayeler can acıtıcı, benim gibi canını acıtmayan şeyler okuduğunda kendini okumuş saymayan biri için oldukça okunulası bi kitap

bi gün duygusuzluğumdan dem vuran bi arkadaşım camusun yabancısını geçtin demişti, ondan sonra okumuştum. Camus ismi fazla söze mahal bırakmıyo, ortada sağlam bir edebiyat, güzel bir eder var. eğer kişilik bozukluklarına da merakınız varsa konu olarak da iyice saracaktır.

dostoyevskinin en sağlam eserlerindendir. insanı, düşünceyi, ruhu derinlemesine tahlil eden mükemmel yazar, mükemmel eser

diğer iki kitabınından sonra benim için büyük hayal kırıklığı oldu. asıl hikayenin içine dünya kadar hikaye eklemiş, her insanın hayatını anlatmış..(hatta ben asıl hikayeden çok yüzü parçalanmış kızın hikayesini sevdim.) kitap içinden pek çok kitap çıkabilirdi yani. dağınık anlatımı sürükleyiciliğini engellemiş.

şöyle bi ne anlatıyo deyip baktığım, elimden bırakamayıp o gün bitirdiğim kitaptır kendisi. olağanüstü bi meslek aşkının olduğu üni yıllarında beni mesleğe iyice bağlayan ve terapistlik hayallerimi kamçılayan kitaptır ayrıca. yani demem o ki tüm pdr ve psikoloji öğrencileri okumalıdır. gayet sade dilli kendini okutan bi kitaptır. diğer yorumlarda olduğu gibi yazar kendini biraz fazla öne çıkarmıştır. zira tırnak yemeyi çocuğun silah olarak kullanabileceği düşüncesi ve bunu farketmek için psikoloji gurusu olmaya gerek yoktur.