E-Dergi

roman kahramanının yaptığı iç yolculukta; okuyucuyu da bazen aynı bazen de farklı virajlara sürükleyen akıcı bir roman... gerçek hayatta zahir olanlar ve zahiri arayanlar için biçilmiş bir kaftan...

bir kadını bir kadından daha iyi kim anlay(t)abilir ki diyenlere koca bir hayır dedirten sürükleyici bir anlatı... murathan mungan o güzel diliyle ne de güzel anlatmış kadına dair beklentileri ve daha bir çok şeyi... özellikle romanın sonunda insanın içinden cız diyen kırık bir sesle birlikte şöyle bol bir de kahkaha atası geliyor...

orhan pamuk'un nobeli hakettiğine dair güçlü bir kanıtlardan birisi de "kar" olmalı. insan bazı bölümlerde sıkılsa hatta yorulsa da merakın ve anlamlandırma çabasının tuhaf akıcılığında buluyor yine kendini...
"uzun yıllar önce ben kendimi terk ettiğim için insanların beni terk etmesinden korkuyorum. Bu yüzden yalnız olduğumda orada başka "kimse" olmuyor..."

selim ışık, turgut özben, süleyman kargı, günseli ve diğer Tutunamayanlar... 20 güne sığdırdığım koca bir dünya... yeniden yeniden okumak istediğim az türde bir klasik! yarattığı özgün anlatımla tüm eserlerini okumak istediğim, kendimi kollarına gönül rahatlığıyla bıraktığım anlatıcı.. İyi ki karşılaştım Oğuz Atay'la. yolculuğumun en güzel noktasında...