E-Dergi

10 yasinda bir cocugun dilinden anlatilmis olsa da kitap bir cocuk kitabi degil. Hikayesi olmayan bir kitap. Michel'in hayatinda okuyucuyu etkileyecek gelismeler yasanmiyor. Daha dogrusu yazarin cocugun hayatina dikkat cekmek gibi bir amaci yok. Bilakis cocugun gozlerinden dunya politikasina dair kendi goruslerini dile getiriyor. Iran Sahi icin endiseleniyor, Idi Amin'den nefret ediyor, Filistin lideri Yaser Arafati da sevmiyor. Marksizmi bir turlu anlamlandiramiyor. Mabanckou Siyah Musa kitabinda oldugu gibi burada da edebi bir kitaptan ote siyasi bir kitap yaziyor. Yalnizca Kongo'nun sosyalizm tevrubeleri hakkinda bilgi edindigjm icin memnunum.

Kitabin ilk kismi Afrika'ya dair perspektifinizi genisletecek, onyargilari yikacak nitelikte. Zira tanidigimizi zannettigimiz kitaya dair hicbir fikrimiz olmadigini ogreniyoruz. Ikinci kisimda ise yazarin din degistirme surecine Yorubalarin dinlerine ve tanri Orisha'ya dair bilgiler ediniyoruz. Ikinci kisimda Soyinka gibi buyuk bir zihnin sifacilar nedeniyle din degistirmesini cok sasirtici buldum. Mutlaka okuyun derim

Fazla metafor var. 100 sayfada bitecek kitap nasil 500 kusur sayfaya yayilmis? Elbette gereksiz tekrarlarla. Ben cok sıkıldim yarida biraktim. Yazarin diger kitaplarina sans vermeyi dusunuyorum

Farkli bir tarz ile yazilmis olsa da insana hicbir sey katmayan siradan bir ask romaninin otesine gecemiyor. AFRIKA'ya dair bir seyler ogrenmek maksadiyla okudum ancak hicbir sey bulamadim. Neden odul aldigini anlayamadim. Sahi odul almak bu kadar kolay mi?Bir gecede oturup bitirilebilir ama sonu basindan belli. Yesilcam filmlerini hatta Kucuk Emrah sahnelerini hatirladim okurken.

Gerilim desem gerilim degil. Goodreads ve benzeri platformlar satirik olarak nitelemis ama gulumsetecek hicbir sey bulamadim. Nijerya kulturune dair bir seyler aradim ama onu da bulamadim. Basit dille yazilmis, hizli okunuyor. Ama neticede insana kattigi hicbir sey yok