E-Dergi

Sosyal bilimler ile ilgilenen herkesin mutlaka ama mutlaka okuması gereken bir eser.

Şanal, reenkarnasyona inanan bir insan. Bu açıdan, kendisinde Kuran'la ilgili bütünsel bir anlayışın olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Öte yandan, Kuantum ile Kuran arasında "o belli bilgi birikimi" ile bir bağlantı kurmaya çalışması, "popüler" olandan hareketle popüler olmaya çalışması olarak yoruyorum ben sadece.

Hasılı, kitaptan hiçbir şey edinemeyeceğinizi rahatlıkla söyleyebilirim.

Bu kitap öyle bir kitaptır ki hem Fatma Aliye'yi -bir nebze olsun-, hem yaşadığı dönemi, hem Fatma Barbarosoğlu'nu hem de Barbarosğlu'nun yaşadığı -şu anki- dönemi karşılaştırma imkanına sahip olabiliyorsunuz. Kafada yeni pencereler açabilecek özellikte bir kitap olduğunu söyleyebilirim -ilgili pencereleri daha önce açmamış olanlar için bu tabi-.

Benim en çok dikkatimi çeken şey şuydu aslında: Fatma Barbarosğlu'nda bir "hüzün" hali mevcuttu, özellikle kitabın son bölümlerinde. Bu "hüznün" kaynağında yaşadığı çağdan memnuniyetsizliği olduğu kanısındayım, belirtmiş olayım bunu.

Son olarak, Fatma Aliye'yi de Fatma Barbarosoğlu'nu da "sevdiren" bir kitap, güzel bir kitap.

Kesinlikle çok çok faydalı bir eser olduğu kanaatindeyim. Kitapta dünyada sekülerliğin nasıl başlayıp evrildiğini ve günümüzdeki yapıya nasıl kavuştuğunu anlama yolunda önemli bilgiler mevcut. Yazar da boş durmuyor bu arada ve sağlam fikri çıkarımlarla okuyucuya yardımcı oluyor. Gerçek sekülerlik ne demek ve bizlere ne "tür" bir sekülerlik dayatılıyor anlamak isteyenlerin kesinlikle ama kesinlikle okuması gereken kitap. Heyecanla tavsiye ediyorum.

Fromm bu kitabında okuyuculara sevme sanatına dair düşünme alışkanlığı ve sevebilme yetisi kazandırmayı hedefliyor. Kitap, öğrenme açısından değil sadece düşündürmesi açısından faydalı olacaktır. Kitabın önemli bir kısmı nasıl sevemediğimizi anlatırken sevme sanatına dair düşündürmeyi hedefleyen son kısmı meseleyi sakız gibi çiğnemekten çok da fazla bir şey yapmıyor. Aslında, sevme konusu için vasat bir kitap ama alanında çok fazla rakibi olmadığı için "sevmek" ile ilgilenenlerin okuması gerekli aynı zamanda.

En büyük eleştirim de şöyle kitaba dair: Fromm sevginin tümüyle yalnızlıktan doğduğunu iddia ediyor ve tüm kitap bu minval üzere ilerliyor. Halbuki, mesele o kadar da basit değildir. Çok daha teferruatlıdır. Sevgiyi nesnel kategorilere (anne, baba vs.) ayırmaktaki hassasiyetini keşke sevginin özünde de gösterseydi...