Toplam yorum: 3.080.946
Bu ayki yorum: 624

E-Dergi

yeldayılmaz Tarafından Yapılan Yorumlar

10.09.2016

Ermiş, Halil Cibran'ın ustalık eseridir. Topu topu 50 sayfadır. Asi Ruhlar ve Deli'yi terazinin bir kefesine koyun, Ermiş'i de diğer kefeye. Şüphesiz Ermiş ağır çeker. Çünkü Ermiş bir sonuç kitabıdır. Hayatta kendinize sorabileceğiniz her sorunun cevabını içinde barındırır.
Bazı kitaplar vardır; hayatta yolunuzu kaybettiğinizi hissettiğiniz anlarda beyninizi kavrar.
Bazı kitaplar vardır, içinizin kıskançlık veya acı veya hüzünle kavrulduğu anlarda kalbinizin ihtiyacı olduğu buzu verir. Bazı kitaplar vardır, kendinizi hayata karşı Güçsüz hissettiğinizde, gereken güdüyü verir. Bazı kitaplar vardır, hayatınızda aslında çok önemli olup da anlamını yitirmeye başlayan hazinelerinizi size yeniden hatırlatır.
Bazı kitaplar vardır, ruhunuza dokunurBazı kitaplar vardır, sizi kendiniz ile yüzleştirir.
Size çözemediğiniz insanları da anlatır. Bazen olur ya hayatla sohbet etmek istersiniz,
Cibran, Ermişi ile sizinle konuşur.
18.08.2016

Şair, Ressam, Yazar Halil Cibran'la tanışmak : Erasmus gibi nükteli, yergili, hatta komik ama en az onun kadar ciddi. Mevlana gibi misaller, hikayelerin içinde. Nietzsche gibi felsefeci ama onun kadar dikteci değil. Tezer Özlü gibi çözümleyici ama tezer gibi umutsuz değil, Bukowski gibi ama Bukowski gibi kendiyle çelişmiyor. Kolaylıkla diyebilirim ki Cibran her birinin içinde ama bir o kadar da onlardan ayrı.
Bir fili tanımaya çalışan körlerin hikayesi gibi, Cibran'ı anlamak. Herkes kendine göre hisse çıkartabilir ondan. Öyle bir yazım dili ki, kısacık hikayelerde, dev anlamları çıkartmak, Cibran'ın başarısının sırrı. Olabildiğince sade, açık bir o kadar da gizemli
Çok mu karıştı kavramlar? O halde Cibran'ın DeLi'sinden küçücük bir hikaye:
İKİ KAFES
Babamın bahçesinde iki kafes var.
Birinde Ninova çölünde yakaladığı bir arslan ve diğerinde ötemeyen bir serçe
Her gün doğumunda serçe arslana şöyle der :
- Günaydın sana hapishane arkadaşım
18.08.2016

On numara beş yıldız.Ölünceye kadar, elime alıp sıkılmadan okuyacağım bir kitap. Bir Halil Cibran klasiği. Verde El Hani Hikayesi şöyle biter:"Mutluluk sadece İNSANA YASAKLANMIŞTIR. çünkü insan kendine yaptığı dünyevi yasalarla ölümsüz ruhunu bağlamaya kalkar. O, bedenini ve ruhunu merhametsizce yargılar, sevgisini ve arzusunu karanlık zindan duvarların ardına kapatır, yüreğine ve aklına derin mezar kazar. Eğer biri kendini toplumdan ve yasadan ayırırsa insanlar onun ve onun gibilerin bir asi ve aralarından kovulmayı hak eden kötü biri olduğunu söylerler; düşmüş, kirli ve sadece ölüme yakışan biri.İnsan sonsuza kadar kendi koyduğu yasanın kölesi olarak mı kalmalı yoksa Ruh adına Ruh'u yaşamak için günlerini özgürleştirmeli mi? Yere bakmaya devam mı etmeli yoksa dikenlerin ve kafataslarının üstüne düşen gölgesini görmesin diye gözleriyle güneşe mi bakmalı?
18.08.2016

Ben de hayal kırıklığı yarattı. Çok daha zengin bir içerik bekliyordum. Bana Yeni bir şey katmadı. Seçilen hikayeler, birbirinin aynısı, tekrarı gibi geldi. Kitabı tamamen basite de indirgemek istemem.Emek verilmi,bu kesin. Ama bir başucu kitabı da değil. Nasıl desem, eğer kafanız bir potansiyel bir düşmanınızla meşgul ise, alıp okuyun.Faydalanabilirsiniz
18.08.2016

Elimden bırakamadığım. Bol bol notlar aldığım, çok etkilendiğim, bol bol analiz yaptığım bir kitap oldu. Kolay, yalın, anlaşılır ve keyifli bir dil ile yazılmış. İnsanlığın tarihini, neyi neden yaptığımızı, kültürü ve toplumu şekillendiren herşeyi açıklayıp, kendinizi ve yaşamınızı sorgulatan harika bir kaynak
Tavsiye ederim. Okuyun. Değerli bir kitap