E-Dergi

Bütün kişisel gelişim kitaplarını aynı kefeye koyana ne denir?

Belki yazara “kişisel gelişim” kitaplarının bir yararı olmadı ama birçok insana yararı olmasını neden görmezden gelir?

Dini kullanıp yalnızca bir bakış açısından yola çıkarak insanlara yararı olan kitapları kötülemek doğru mu?

Bir insan; tutumlu olmayı öğrenmek, sevgiyi hissetmek, hoşgörülü olmak, insanlara saygı duymak, anlayışlı olmak, problemleri çözebilmek, depresyondan kurtulabilmek vb. gibi kişilerin kendini geliştirmeye çalıştığı konulara neden “öküz” der?

Hepimizin içinde öküz mü var yoksa kitap isminde bir kabalık mı?

Katıldığım tek cümle “kişisel gerileyiş kitabı” olması.
Eğer değiştirmek istediği bir kavram varsa savaşı uzlaşmaya çevirmeli.

Kısaca özetlemek gerekirse, olumlu tavsiyelerle dolu bir kişisel gelişim kitabı. Tutum, yaklaşım ve tavırlarınızı pozitif yöne çekmenize yardımcı olacak bir kitap.
Kitabın ilk sözü: "Gün boyu ne düşünüyorsanız, O'sunuz." - Earl Nightingale

Bugüne kadar okuduğum 100 kadar kitap içinde yarıda bıraktığım ikinci kitap. Ben daha sağlam bir şey bekliyordum. Bana kazandırdığı hiç olumlu bir şey olmadı. Gerçekten tavsiye edemeyeceğim. Benim için tamamiyle zaman kaybı oldu.

Kafanızdan ayak parmağınıza kadar masajın nasıl yapıldığını kolayca öğreten ve kendi kendinize de masaj yapabilmeniz için fotoğraflarla da anlatılmış teknikler gösterilmektedir.

Kendinizi enerjili ve pozitif hissedebilmeniz ve kısa sürede enerjinizi yükseltebilmek için çok güzel tavsiyeler içeren akıcı bir kitap. (Tek katılmadığım tarafı, 11.dakika mucizelerinin-dualarının bazılarında enstrüman gibi gerçeklikten uzak şeyleri yazmış olması.)