E-Dergi

A. Maalouf'un Yüzüncü Ad'dan sonra en sevdiğim kitabı oldu. Ömer Hayyam'ın hayatı, devrin kutbu sayılan Nizamülmülk ve devrin anarşisi Hasan Sabbah ekseninde bir kurgu. Sonu İran devrimi yıllarına, 1900 lere bağlanıyor. O kısım romanın akıcılığını biraz ketlese de genel itibariyle merakla okunacak bir roman. En son kayıp elyazmanın Titanik'le battığını öğreniyor ve kısa zamanda Titanik'i tekrar izlemeye niyetleniyorsunuz. Tavsiye ederim..

"Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş
Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki.
Beklersem.."
böylesi kelimenin ardına açılan güzel şiirler var. açıp açıp tatlı bi rüzgarla nefeslenebilirsiniz. benim sevdiğim bir kitap, tavsiye ederim, çok şiirin altı çizili..

Kitabı lise yıllarından damağımda kalan Simyacı'nın hatırasıyla okudum. Onun kadar sıcaklığını hissedemedim. Belki yoğun bir dönemime denk gelip bir kaç günde bitiremediğimden kaynaklanmış olabilir. Kitaptaki yazarın ruh hali, karısına aşkı ve onun için farklı coğrafyalara düşüp iz sürmesi güzeldi. Gittiği ülkelerin kültürel özelliklerine biraz daha değinseydi daha güzel olurdu.

Yapı Kredi yayınlarından çıkan baskısını okudum, o kapak daha özenli ve güzeldi. Birkaç iyi kitap tavsiyesi ve yazarın sanat-edebiyata dair görüşlerinden ziyade pek bir şey bulamadım denebilir.

Kitaba yazarın 'makalelerinin seçkisi'olduğunu bilmeden başladım ve hayal kırıklığı yaşadım, ilk makaleden sonra okumak istemedim. Devam edince ise konuların toplum, sanat, edebiyat ve kadın üzerine olduğunu, hoşsohbetlerin aktığını gördüm ve bırakamadım. Romanlarını daha çok sevsem de denemeleri de yaşama dair boşlukları yazarın düşünceleriyle dolduruyor. Beğendim, tavsiyedir.