E-Dergi

Çok hoş anlatım. Gazetede köşe yazısı olarak yayınlanması okuyucu için bir nimet. Şimdilerde böyle düşünen ve yazan insanlar yok. Eleştirebileceğim tek şey şu ki; gazetede her gün birer yazı okumak keyifli olacaktır fakat böyle arka arkaya şehrin dertleri zorluyor okuyanı.

Güzel başladı. Daha beş altı sayfa sonunda heyecanlandığımı hissettim. Bunun neden kaynaklandığını bilmiyorum. Seçilen kelimelerden mi, hikâyenin gidişatından mı…? Bize ait bir hikâye oluşu en cazip tarafıydı. İlk baskısı 1983 olduğunu düşünerek okumak lazım tabii. Hoşuma giden şeylerden biri, ben hikâyeyi okurken neredeyse herkesi başkahraman olarak gördüm. Kahramanlar üzerinde tek tek durmuş yazar.

Yazarın bu hikayesinde şeker gibi bir üslubu var. İç sesler dosdoğru yansıtılmış. Okumaktan keyif aldığım pek kaliteli bulduğum bir eser oldu kendisi.

Sen, yirmi yaşında bir baharsın ki
Gölgende neş’enin rüzgârı eser.
Düşünen alnımda benim her çizgi
Baharı olmayan bir kışa benzer
Her şairden ayrı neşe, ayrı hüzün tadıyoruz. Tanpınar'ın bu mısralarının hüznüne doğmalı. Şairlerden daha çok neşe yerine hüzün bekliyoruz sanki. Bekleyişlerimize karşı koymayan büyük edebiyatçı Tanpınar.

"kalbim seninçün sevgilim
nâçiz bir bâzîçedir;
aslâ çekinme, çiğne, kır
hep böyledir zevkım benim"
Bu sözleri ancak "nâçiz bir bâzîçe" olan kalpler anlayabilir. Haşim'in kalbi ile yaşamak, yaşamaların en zoru.