E-Dergi

Erdal Atabek “Çocuklarımızı hayatımızın ortağı değil, refahımızın ortağı yapıyoruz,” der; yeni nesil çocuk kitaplarında bu bakış açısından farklı bir yaklaşımla yazılan kitaplar ağırlık kazanmaya başladı. Pijamalı Çocuk da onlardan biri.

Çocuğunuz için iyiliklerle dolu bir dünya düşlüyorsanız, “İyi son = umut” inanışını tepetaklak eden Çizgili Pijamalı Çocuk’u çocuğunuza okutun. Bazen kötü bir son, uzun vadede umuda ve barışçı bir dünyaya giden yol olabilir çünkü.

Erich Kästner, Alman çocuk edebiyatının olduğu kadar dünya edebiyatının da önemli isimlerinden biri.

Eulenspiegel bir anti-kahraman, Kurulu düzeni hiç sorgulamadan yaşayan insanların düzenlerini bozan, bunu yaparken de aklından başka hiçbir şey kullanmayan biri.“Eulenspiegel Terzileri Aydınlatıyor” kısmı çok komik. Dünyanın tüm terzilerini, onları aydınlatacak bilgiler vereceğini, bu bilginin çok işlerine yarayacağını söyleyerek Rostock’a çağırıyor, kimse ona ne anlatacağını sormuyor, konuşmasını yaptığında söylediği en önemli şey ise ipliği iğneye geçirdikten sonra düğüm atmayı unutmamaları oluyor. Terziler, adları kadar iyi bildikleri bir şey duyunca öfkeden deliye dönüyorlar ve bunu zaten binlerce yıldır bildiklerini söylüyorlar. Eulenspiegel içlerinden birine yaşını soruyor, aldığı yanıt kırk beş olunca şöyle diyor sadece: “Öyleyse binlerce yıldır nasıl biliyor olabilirsin?”

Öykülerde, sorgulamadan inanan, düzeni korumak için her şeyi yapan, başkasını düşünmeyen, yenilenmeyi ve değişmeyi kabul etmeyen, farklı olanla kolayca alay eden insanlar inceden inceye eleştiriliyor.

Kral tüm yarışmacılara birer tohum vererek, onları altı ay sonra yetiştirdikleri bitkilerle tekrar beklediğini söylüyor. Kahramanımız da tohumlardan söz edildiğini duyunca sıraya girip kendi tohumunu alıyor ve…

Bu hikayenin öğretmen ile öğrencileri arasında geçen çeşitlemeleri mevcut, hatta yakın zamanda bir reklam filminde işlenmişti. Ancak hikaye tanıdık gelse de kitaptan okumanın tadı başka.

Kitap merkezinde aidiyet sorununun olduğu bir büyüme öyküsünü anlatıyor. Rico’nun en büyük aidiyet sorunu ten rengi.
Kitabın ilk sayfasında belirtildiği üzere Kara Kafa, “daha koyu tenliler tarafından, alay etmek amacıyla açık tenli erkeğe takılan isim” ya da “şehir hayatında yeterince uyanık olmayan kimse” veya “özellikle getto ortamlarında dışlanan kişi” anlamlarını taşıyor.
Okunmaya değer.

“Saf Bir Yürek”in Felicite’ si; eski malikanede atılması gereken tüm eşyaları saklayan ve hikâyenin sonunda yarı deli bir kadına dönüşen talihsiz ve dindar bir karakterdir. Felicite aybı zamanda, M. Bovary’nin ana karakteri Emma Bovary intihar ettikten sonra onun elbiselerini çalarak evi terk eden hizmetçi kızın da adıdır.

Bu kitabı okurken Peter Shaffer'ın Küheylan isimli oyunu aklıma geldi. Alan'ın, odasının duvarındaki at resmine duyduğu bağlılıkla hizmetçi Felicite'nin papağana duyduğu bağlılığı birbirine benzettim.