E-Dergi

Orhan Pamuk'un okuduğum 4. kitabı. Benim adım kırmızı ve kara kitabın kalitesinde değil. Kitabın yarısı İstanbul'un yakın tarihini anlatıyor. Bu da beni hiç çekmeyen bir konu. Yazar hikayeden çok İstanbul'la ilgilenmiş gibi. Bu İstanbul takıntısını anlayabilmiş değilim. Hikaye kısmı güzel ve anlatım biçimi orjinal fakat hikaye çok yüzeysel kalmış. Bir de kitabın adını çok zorlama bir şekilde(birkaç yerde kafasında tuhaflık olduğundan bahsediyor ) kitaba koymuş. Mevlut'un kafasındaki tuhaflığı ben anlayamadım. Bir süre Orhan Pamuk'a ara vereceğim. İstanbul'a ilgisi olanlar severek okuyacaktır.

Kitabı yeni bitirdim. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Yazarın psikoloji alanında engin bir bilgiye sahip olduğu net bir şekilde görülüyor. Dr. B. yi sanki bir psikoloğun hastasını tarif etmesi gibi bu kadar derinlemesine tarif etmesi şaşırtıcıydı. Amok koşucusuna başlamak için sabırsızlanıyorum.

Bildiğimiz dostoyevski romanlarından farklı bir roman. Psikolojik çözümlemeler ve felsefi yorumları es geçip sadece hikaye anlatmaya odaklanmış. Bu yönüyle de tanışmak için okunmalı. Ayrıca tam bir Rus milliyetçisi olduğu için de diğer avrupa ülkelerine karşı bol bol eleştirisi var. Çok akıcı ve okuması zevkliydi. "Ebedi koca" da aynı tarzda yazılmış bir kitap. Okunması gereken kitaplardan biridir. Naçizane tavsiyemdir.

Karamazov kardeşler'den sonra okuduğum en iyi roman. Stavrogin ise en sevdiğim roman kahramanıdır. Niye bilmiyorum ama onun büyüsüne ben de kapıldım. Okunmaması büyük eksiklik olur.

Okuduğum en iyi edebiyat eseri. Yanına yaklaşabilen dahi olmadı henüz. Baba katilliği konusu etrafında herbiri farklı bir düşünceyi temsil eden (hayvani arzu ve içgüdüler-akıl ve mantık-ilahi sevgi ve iyilik) üç kardeşin hikayesinin anlatıldığı muhteşem bir roman. Romanı tanımlarken kurduğum cümlelerin yetersizliğinin farkındayım. Bu kitabı kısa cümlelerle tarif etmenin yolu yok. Mutlaka okuyun.