E-Dergi

Ben 4 dünya arasında en çok Chelestra'yı yani Su dünyasını yani bu kitapta anlatılan dünyayı merak ediyordum ve 4. kitap için beklemek benim için pek kolay olmadı. Fakat okuduğumda buna değdiğini ve yazarların Su dünyasını en sona bırakmalarının çok akıllıca olduğunu düşündüm. Bu kitapta işler iyice karışıyor; yeni ve gerçekten çok kötü varlıklar ortaya çıkıyor ve 5. kitabın adında da geçtiği gibi 4 dünyaya kaosu getiriyorlar. Bunun yanında Patrynlerin içinde olduğu kadar kötülüğün Sartanların içinde de olduğu görülüyor. (Hatta bir tanesine ben bayağı gıcık oldum.)

Şimdiye kadar okuduğum en iyi fantastik kurgu tarzı kitabın Yüzüklerin Efendisi olduğunu düşünürdüm fakat bu yargı biraz değişmeye başladı galiba. Yüzüklerin Efendisi tabii ki bütün bu fantastik edebiyat eserlerinin doğmasını sağladı, onun yeri tartışılamaz bir biçimde başkadır ama Ölüm Kapısı serisi de çok başarılı bir yapıt. Bu kitapta Alfred ve Haplo arasındaki dostluk gittikçe gelişiyor. İkili, Abbarach'ta gerçekten önemli bir keşifte de bulunuyorlar, bu da kendilerinin tanrı olmadıkları, kendilerinden daha yüksek bir güç olduğunu öğrenmeleri oluyor. Bu daha yüksek gücün kim olduğunu ben biliyorum ama buraya yazıp da işin eğlencesini bozmak istemem tabi.

Ejder kanadı'nı elime ilk aldığımda bu kadar sürükleyici ve gerçekçi bir dünyaya dalacağım aklımın ucundan geçmemişti. Margaret Weis ve Tracy Hickman bana göre çok iyi hikaye kurgulayan yazarlardı ama Ejderha Mızrağı'nın ilk kitaplarının anlatımı bana biraz basit gelmişti - hikayenin oldukça akıcı olmasına karşın. Ölüm Kapısı'nın da öyle olduğunu düşünmüştüm ama ilk kitaba başladığımda Margaret ve Tracy'nin Ejderha Mızrağı'ndan bu yana çok yol katetmiş olduklarını farkettim. Dört apayrı dünya, iki yarı-tanrı ırkın savaşı ve diğer düşük ırkların hiçbirşeyden haberleri olmadan normal yaşamları... İlk dört kitap tamamen farklı hikayelere ve farklı kahramanlara sahip. Bu da serinin ilginçliğini arttırmış. Ve her dünya birbirinden haberdar olmamasına karşın birbiriyle bağlantılı. Yani sistem öyle kurulmuş ki biri olmadan bir diğer dünya ayakta kalamaz. Her kitapta apayrı bir dünyaya dalıyoruz. Haplo'nun bu dört dünyayı gezişi ve Lord'una sunduğu raporlar ve daha sonrasında Lord'unun asıl amacını anlayıp aslında düşmanı olması gereken bir sartanla işbirliği kurması gerçekten bana en yakınımızda olanlara körü körüne güvenmememiz gerektiğini anlattı. Ayrıca karakter tahlilleri de oldukça iyi. Bir Patryn olan Haplo'nun sert mizacı fakat bu sert hatlar altındaki yumuşak kalbi çok iyi aktarılmış. Sakar bir sartan olan Alfred'in de çok kolay lokma olarak görülmesine karşın büyük güçler barındırması çok etkileyici. Bir de bu hikayede tanıdık bir mizaca da rastlıyoruz. Bu eseri ve Ejderha Mızrağı'nı okuyanlar hemen bunun farkına varacaklardır. Ben bununla gerçekten çok eğlendim.Eminim herkesin hoşuna gidecektir. Her okuyucunun bu seride kendilerinden birşeyler bulacağından gerçekten eminim. 7 kitaplık bir seri olmasına karşın su gibi gidecek bir eser. Umarım Margaret ve Tracy bize böyle eserler vermeye devam ederler. Ölüm Kapısı herkesin tatması gereken bir eser...

Çeviriden mi, anlatılan coğrafyalara çok uzak olduğumdan mı çok sıkıldım, bilemiyorum. Ancak yazarın fanatikleri için ilginç olabilir. Kitaplarının öykülerini, büyüdüğü ortamı, olgunlaşma dönemini ve yaşadığı sefaleti anlamak için okunabilir. Yazarın anılarında Kolombiya´daki çalkantıları da okurken, dünyanın hangi ucunda olursa olsun, ülkelerin kaderlerinin hep aynı tornadan çıktığını görüyorsunuz.

Maeve Binchy kafamın yoğun olduğu günlerde beni dinlendiren, kafamı boşaltan bir yazar.. Hoş.. dikkat gerektirmeyen.. zevkle okunabilen kitaplar ama Ateşböceği kötüydü. Eyvah derken yine de Yıldızlı Geceler''i okumadan edemedim. Evet eski tarzına dönmüştü. Hoş bir kitap olmuş.. Öyle aradaki boş zamanları doldurabılecek keyiflı bir kitap..Herkese tavsiye edilir.