E-Dergi

Öyle gibi görünse de Cam Kent 'e polisiye bir roman diyemeyiz. Hikaye örgüsü sadece bir metafor. Kitap hayatının sonuna yaklaşmış bir yazarın (muhtemelen Auster 'in kensisi) hayatı ve varlığı sorgulamasını işliyor. Hayatı sembolize ettiği "kırmızı defter" in son sayfasındaki
" Kırmızı defterde boş sayfa kalmayınca ne olacak"
cümlesi buna işarettir. Oldukça beğendim, tavsiye ederim.

Zihinsel 'sağlığın' tanımı, tüketici ekonomisine katkıda buunma yeteneği anlamına geliyor. Terapiye başlayınca satın almaya da başlıyorsunuz.

Yine ancak Marquez 'in dünyasında yeşerebilecek ilginçlikte bir hikaye fakat dil ve üslup yazıldığı dönem itibariyle henüz Marquez orjinalliğine ulaşamamış. Yayınlanmış ilk kitaplarından biriymiş sanırım. Yazarı iyi tanıyorsanız cümle kurulumlarındaki arayışı, doğallığı ve sadeliği tam yakalayamamış çabayı sezebilirsiniz. Yine de standartın üstünde bir kaliteye sahip, okunmaya değer bir uzun hikaye.

Destansı bir aşkın hayranlık, hüzün ve insanı düşürebileceği acze karşı korku da uyandıran hikayesiyle birlikte dünyevi aşkın pek çok çeşidini destansı bir dille yazmış. Marquez 'in dünyasında her şey o kadar gerçek ve o kadar hayal ki bu iki kavram da bir süre sonra anlamını yitiriyor. Bir hüzünler, acılar, tuhaflıklar ve şenlikler panayırında yürür gibi okuyor ve onun dünyasına dahil oluyorsunuz.

Hacimce küçük fakat bıraktığı etki anlamında çok büyük bir kitap. Okurken Kehlman'ın zekasına ve kurguyu aktarım şekline hayran oldum. Aile olmak, birey olmak ve aynı anda ikisi birden olmaya çalışmanın açmazları üzerine uzunca bir hikaye.