E-Dergi

Paulo Coelho' dan yine unutulmaz bir eser. İlk olarak konu çok ilgi çekici ve kendine has bir cazibesi var. Okudukça insan elinden bırakmak istemiyor. Ayrıca hikayelerin arasına konulmuş felsefik cümleler çok hoş ve insani düşündürür tarzda. Bu tür kitapları hep sevmişimdir.

Farklı? Kime göre? Neye göre? gibi sorular yaşadığımız toplumda sürekli muhatap olduğumuz ama bir yandan da hep görmezden geldiğimiz şeyler. Bu kitabı okumaya başladığımızda kitaptaki kahraman Addie’nin bu sorularla başa çıkabilme gücüne şahit oluyorsunuz. Ayrıca bu kitapta işlenen otizm farkındalığı dışında diğer kitaplardan ayıran kısmı ailedeki iki kardeşin (Keedie ile Addie) otizmli olmasıdır. İki kardeş arasındaki güçlü bağın, birbirlerini her koşulda desteklemeleri , otizmin sıkıntılarını beraber aşmaya çalışmaları sayfalar ilerledikçe okurun karşısına çıkıyor. Otizm farkındalığı için okunması çok güzel bir eser olması yanında aile birliği,aile bağlarınıda anlatan harika bir eser.

Her şey kuzgunun okyanusu merak etmesiyle başladı. Hiç tahmin edebilir miydi hiç bilmediği bu yola çıkarken karşısına çok tanıdık bir yabancının çıkacağını…… Gerçekten bir solukta okunacak bir kitap olmuş. Kitabı okurken yazar okuru aynı zamanda düşündürüyor ve ben bu tür kitapları çok beğeniyorum. Düşünürken acaba yazar buradan nereye ulaşmamızı istiyor diye sorgulama yaparken buldum kendimi. Bu yüzden de kitap okuma süresi sonuna kadar hep canlı bir süreçti. Ayrıca kitabın her kelimesinde her cümlesinde çıkarılması gereken o kadar çok ders var ki. Bu yüzden heyecan hiç bitmiyor.

Şeniz hanimin bu kitabini bir günde bitirdim.Gerçekten çok akıcı bir dili vardı. Kitabı okurken nasıl başladım nasıl bitti hiç anlayamadım. Kitabı okurken Gülce'nin hikayesi beni çok etkiledi. İnanın çok güzel bir kurgu ile okuyucuyu hiç sıkmadan ilerliyor hikaye. Her bölümde bu kitap nasıl bitecek diye merakım katlanarak arttı.Bu yüzden elimden bırakamadim bir türlü. Merak ve gizem iç içeydi.Özellikle kitabın sonuna geldikçe bizi nasıl bir son bekliyor diye düşünmekten kendimi alamadım. Ama son gerçekten muhteşem olmuş. O klasik her kitapta gördüğümüz ölüm sahnesi dışında okuyucuya farklı bir pencere açılmış. Karakterleri kitapta öldürmek çok kolay ama yazar kolay yolu seçmeyip bizi düşündürmeye sevk edecek şekilde bir son hazırlamış. Ayrıca karakterlerin içinde bulunduğu psikolojiyi ve duygu durumunu çok ustalıkla kaleme almış. Çoğu yerde duygulanmamak elde değil.

Bu kitabi okumaya başladığımda ilk adı çok dikkatimi çekti. Boğaz'ın dört muhafızı... Gerçekten kitabın başlığı ve içerik çok uyumlu olmuş. Kitabı okurken Osmanlı dönemi ve padişahlar ile ilgili bilgilerinde yeri alması beni çok mutlu etti. Çünkü bu konulara değinirken yazar hiç okuyucusunu sıkmadan çok güzel bir anlatımla bunu sağlamış. Bu yüzden taktir ettim. Bu tür yazarlara tarih alanında çok ihtiyaç var. Neden mi? Tarih okumalarını çok sevsemde bu konuda çok önyargı var malesef. Bu durumu ortadan kaldırmak için böyle keyifle okunacak tarih kitapları kesinlikle olmalı. Bu kitapta o hissi verecek cinsten.Hatta kitabı okurken kendinizi keyifli bir sohbetin içindeymiş gibi hissediyorsunuz. Yazar bunu çok güzel bir şekilde başarmış. Bundan dolayı Samet beyin diğer iki kitabini da alıp okumayı düşünüyorum.