E-Dergi

Atilla İlhan yaşayan bir efsane. Onun bu dünya görüşünden ve tecrübelerinden faydalanılabilecek güzel bir eser. Bu ülke üzerinde oynanan ve hepimizi zarara uğratacak oyunların su yüzüne çıkarıldığı bu eseri siyasi görüşümüz ne olursa olsun okumalıyız. Kitaptaki içeriğe benzer yorumları başka kitaplarda bulabileceğinizi sanmam. Mart ayından beri de müthiş bir satış grafiği var bildiğim kadarıyla...

Tarihsel, toplumsal ve ekonomik olayları ve olguları oldukça basit bir dille irdeler ve gelecek yeni dünya'nın haberini verir."Mögen die herrschenden klassen vor einer kommunistischen revolution zittern. die proletarier haben nichts in ihr zu verlieren als ihre ketten. sie haben eine welt zu gewinnen. proletarier aller lander, vereinigt euch!: varsın egemen sınıflar bir komünist devrim karşısında titresinler. işçilerin zincirlerinden başka kaybedecekleri hiç bir şeyleri yoktur. kazanacakları bir dünya vardır. bütün ülkelerin işçileri, birleşin!" diyerek gelinen tarihsel aşamanın açmazlarını ve çözümlerini de sunan, eşitlik ve özgürlük ütopyasını bilimsel temellere oturtmaya başlayan düşüncenin temel metinlerinden biridir. Ayrıca çok basit ve duru bir Almanca ile -sanırım tüm halkın ve sömürülenlerin anlaması için- yazılmıştır. Marksizmle yeni tanışanlar için bir başlangıç kitabı olabilir.

Bu eser Friedrich Nietzsche'nin "yunanlilar fesefeye baslayacaklari noktayi bilmisler ama duracaklari zamani bilememisler" mantigiyla Thales'den Sokrates'e kadar gelen Yunan Filozoflarini pek de hos bicimde anlattigi ve giris bolumunde almanlara laf sokmadan gecmedigi* kisa ama icerigi dolu kitabidir.
Tarjik cag tanimlamasi Nietzsche'nin insani dusunduren seyin aci, trajedi oldugunu dusunmesi ve yunanlilarin trajik cagi derken felsefenin en iyi cagi olarak nitelendirdigi cagi bu trajediye baglamasiyla ilgili bir durumdur.
Heyecan dolu maceranin sonunda felsefenin doga olaylariyla yogunlukla ilgilendigi donemi kapanip insan uzerine yogunlastigi donemi baslamaktadir.

Nietzsche'nin deli olduğuna katılmıyorum. O bilerek şimşeklerle yazıyordu. Bu eseri yazdığında da gayet normaldi. Hayatının son dönemlerinde delirdiği gerçek. Bu yapıtı en ünlüsü ve kendisinin de yazmış olmaktan en çok övündüğü kitabı. Ona göre Zerdüşt onun doğurduğu çocuğu. Nietzsche' yi ilk kez okuyorsanız zorlanabilirsiniz fakat sindire sindire okumalısınız. Ben şahsen bu kitabı ilk okuduğumda bazı paragraflar üzerine birkaç gün ara verip düşünmüştüm. Evet, bu kitap böyle okunmalı. Hamilelere, mutlu aile fertlerine ve 16 yaşından küçüklere tavsiye etmem ama mutlaka okunmalı.

Nietzsche'nin en önemli polemik metnidir. eşsiz bir nüktedanlıkla yazılmış; şiirsel bir "çekiçleme"yi içerir. Nietzsche Bizet, vb. Frenk bestecileri Wagner'e yeğler olduğunu ifade etmişse de bendeniz Nietzsche'nin kendisini kandırmaya çalıştığını düşnüyorum. Wagner ne Bizet ne!
İnanılmaz bir kızgınlık Wagner'e duyduğu. Wagner olayı adlı bölümde Wagner'i severdim der. Bu anlatır Wagner'e olan kızgınlığının neden bu kadar buyuk oldugunu. Ölümden önceki 12 yıllık bitkisel hayatında tek hatırladığı kişi Wagner olmuştur. Bu denli sevebilen birisi ancak bu kadar kızabilir.