E-Dergi

Hayatımda okuduğum en kötü kitaplardan yarışma yapılsa bu kitap Nobel'i alır. Kitap, resmen okumaktan soğutmak için kaleme alınmış gibi. Kitap hakkında bir fikir edinmeniz için kitaptan bir alıntı:
"aşk denen şeye inanmam; ama duş almayı severim."

evet aynen böyle alakasız cümleleri bir araya getiren bir kitap.

Edip Yüksel'in birçok kitabını okudum; ancak bu kitabı, kitaptan daha çok mektuplaşmalar şeklinde geçmiş. Kuran'daki 19 ayetine ilişkin çok daha güzel ve detaylı kitapları var, onları okumanızı tavsiye ederim. Bu kitap olsa olsa yemekten sonra yenilen tatlı olabilir; olsa da olur, olmasa da.

Benim şiir anlayışım yalın ve anlaşılır olduğundan mıdır bilmiyorum; ama kitabı okuduktan sonra hafızamda ne bir şiiri kaldı; ne de gerçekten kitabı sevdim. Bir Cemal Süreya, bir Attila İlhan, bir Cemal Safi varken, Muhsin Ünlü şiirleri açıkçası garip ve anlaşılmaz geldi. Şiirin gayesi anlaşılmak değildir diyebilirler; ama yine de şaşırdım kitabı bir beğenmeyen ben miyim diye. Yazım yanlışları olan kitap ve birkaç yazarın imzası diyebileceğim cümle dışında bence gerçek bir edebiyatsever için kitapta bir şey yok.

Bu kitabı ve 19 mucizesini anlamak istemeyenler müddesir suresinin ilgili ayetlerini asla anlamayacaklar. Umarım samimiyetsiz allah ve peygamber aşkı içerikli kitaplar yerine, bu tarz kitaplar artar da insanlar gerçek islam'ı öğrenebilirler. Edip Yüksel'e ne kadar teşekkür etsek az.

Şuana kadar okuduğum en güvenilir ve en özgün meal. Kuran'ı hikaye okuyormuş gibi okumanıza engel oluyor. Benim en sevdiğim yönü altındaki dipnotlarla diğer Kuran ayetlerine atıf yapması.