E-Dergi

ince ve güzel bir oturuşta okunuyor şans verilmesi gereken bir seri

stefan zweig ın olaylara bakış açısı, tasviri, içinde bulunduğu durumu anlatma şeklini ben çok beğeniyorum. Herkesin hayatının bir bölümünde yaşaması muhtemel bu duygusal durumu öylesine güzel betimliyor ki ben birbiri arkasına gelen cümleleri hayranlıkla okudum.

Her biri birbirinden bağımsız görünen beş farklı bölümün (beyitin) gazel formunda postmodernize edilişi. Bilge Karasu'nun derin hayal dünyasına girebilmek çok kolay olmasa da estetik bir hazza ulaşıyorsunuz nihayetinde.

Ben ki kolay kolay ağlamam, bu romanı okurken birkaç kere duygulandım, gözlerim doldu. Zeze çok zeki, hayalgücü çok geniş ama bir o kadarda yaramaz ve bunun için sık sık ailesinden dayak yiyen bir çocuk. Çok fakir bir ailesi var, çok zorluklar çekmiş ve çok duygusal biri olduğu için hayat onu çabuk pişirmiş. Bazen bir yetişkin gibi konuşabiliyor, insanları anlayabiliyor. Böyle bir çocukla bakıyorsunuz Brezilya insanlarına, sokaklarına... Hayata. Zeze ile birlikte eğleniyor, öğreniyor, ağlıyorsunuz... Mutlaka okunması gereken bir kitap.

Çok güzel bir hikaye kitabı.Sanki öyküler birbirini tamamlıyor.Hatta kitabın bazı bölümlerini birleştirseniz minik bir roman olur.Hayatı sorgulama, görünmezle konuşma, içsel eleştiri hakim kitaba.Hayatı boşvermiş saat doldurmak için yaşayan insanlar çok iyi tasvir edilmiş.Duru bir Türkçe içten ve anlaşılır bir anlatımı var.Ben yazarın üslubunu seviyorum.