E-Dergi

Karakterin başından geçenlerin psikolojik bir tahlille anlatılması olayı okuduğumda sanki ben yaşamışım hissi veriyor.

İnsanlardan izole olmuş bir adamın insanlarla tekrar iletişimine geçişini mükemmel içsel betimlemelerle anlatıyor ve bunu yaparken okuyucuyu sıkmıyor. Okurken başka dünyalara seyahat ettiğim bir kitaptı ve kütüphanemdeki yeri hep ayrı olacak.

Topluma, kendine yabancılaşmış geleneklerden uzaklaşmış olduğu ve normlara uymadığı için dışlanan, anlaşılmaya çalışılmayan ve üstüne değiştirilmeye çalışılan bir adamın öyküsünü anlatmış ve bunu yaparken çok sade bir dil kullanmış olması okuyucu yormuyor. Sadece karakterin birçok noktada duygu körlüğüne sahip olduğunu düşünüyorum.

Platonik aşkı çok güzel bir şekilde betimlemiş olmasından dolayı çok etkilendim. O kadınla beraber o aşkı ben de yaşadım sanki ama kadının aksine adama çok öfkelendim çünkü o gün içerisinde gelen bir mektubu okuyup bitirmişti ve belki de bu olayı bir daha hatırlamayacaktı ama ona adanmış bir ömür var ortada. Sadece kadının karamsarlığından çok yıprandım ama yazarın yazma tarzı böyle.

Ömer'in yaşadıklarını bizzat ben hissettim ve onunla beraber içimdeki şeytanı suçladım. Sonunu tahmin edebildim bu biraz can sıkıcıydı ama sanırım olması gereken oldu.