E-Dergi

Sait Faik'in kalemi sıradan değildir derler. Öyledir de! Özellikle bu eserinde üslubunun ne kadar yalın ama bir o kadar da şairane olduğunun farkına varacaksınız. Mahkemenin gri, soğuk koridorlarını ve kasvetli ortamını olabildiğince doğal yansıtmış: Gündelik sıkıntılardan çıkan davalar, yurdum insanının sorunlarını Sait Faik'ten dinlerken kendinizi kaptırıveriyorsunuz adeta.

Güzel bir deneme, yeni nesil sorular içeriyor, video çözümleri de var. Alın derim.

Pericles'i diğer Shakespeare oyunlarından ayıran özelliği ''doğal'' bir öykü sunması. Ön sözde de Hamdi Koç'un belirttiği gibi size tragedya kahramanları sunulmuyor aksine ''bizden'' karakterler sunuluyor. Eserin bu özelliği de onu oldukça etkileyici kılıyor.

Grotesk eserlere oldum olası mesafeliydim. Ta ki Lovecraft'la tanışana kadar. Yazar, kurguladığı evrenle sizi içinize çekiyor, yoğun anlatımıyla sizi olabildiğince doyuruyor. Okurken mistik esintiler hissediyor ve gerilimi iliklerinize kadar yaşıyorsunuz.

İlk öncelikle bu eserin fantastik romanların, filmlerin, video oyunların yapı taşı olduğunu söylemek gerek. Böylelikle fantezi türüne giriş yapılması için mutlaka yalanıp yutulması gerekir ancak içerdiği yoğun hayal unsuru ögeler ve köklü tarih eserin anlaşılmasını güç kılabilir. O yüzden bu upuzun serüvene başlamadan önce birkaç kere hevesinizi gözden geçirmelisiniz ama bu sizin gözünüzü korkutmasın çünkü evrenin ilk okunması gereken kitabı Hobbit'i okuduktan sonra evrene bir nebze alışmış olacaksınız. Eser hakkında yorumuma gelirsek: Bence çoğu mistik ve hayali kurgu barındıran evrenlerin en akılda kalıcısı ve en etkileyicisi. Karakterlerin ideolojileri o kadar ilginç ve şaşırtıcı değil, zaten kurguda da fark ediyorsunuz, iyiliğin ve kötülüğün savaşı olduğunu. Bunlara rağmen, güzel bir yolculuk öyküsü okumuş olup evrenin betimlemeleriyle kendinizi kaptırıveriyorsunuz. Son olarak şunu demek istiyorum: Teşekkürler Tolkien, bıraktığın miras unutulamayacak.