E-Dergi

tavsiye eden arkadaşım daha çok polisiye sevdiği için önüne arkasına bakmadan aldım ve sadece polisiye beklentisiyle okumaya başladım, ancak karşıma aynı zamanda bir kara mizah çıktı....yer yer kahkahalarla,zaman zaman üzülerek ama çokça merakla okudum....dili akıcı, konu sürükleyici..okuyunuz derim...

lisede sanırım özet şeklinde okumuştuk, tam metni okumak için bu kadar geç kaldığım için de ayrıca pişman oldum.....Roskolnikov, Dunya,Sonya ve diğerleri bu gece başımda bekleyecek kadar capcanlı karakterler.....her kütüphanede bulunmalı...Suç ve Ceza, aşk, ölüm, acı, kısaca hayatın içinde olan herşey...

çok severek okudum, akıcı, insanın içini acıtan gözyaşlarıma engel olamadığım bir kitaptı....dilini basit bulanlara da diyeceğim şu ki, bizim insanımız zaten okumaktan aciz, basit olsun da anlasınlar diye düşünülmüştür belki...zaten okuyan ve anlayabilen bir toplum olsaydık şu an bu halde olmazdık....otobüste önündeki adamın gazetesini okuyan insanlar hala daha çok fazla dolayısıyla bırakın basit olsun....kalemine sağlık Sinan Akyüz....

kitaba başlamam ve bitirmem bir oldu gece mümkün olsa uyumadan okumak istedim ama uykuya yenildim maalesef....ilk satırından sonuna kadar herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği bir hikaye....sonu tahmin edilebilir ancak o kadar içten o kadar samimi anlatmış ki Ezgi Durmuş kendinizi alamıyorsunuz okurken....tavsiye ederim zaten çabuk okunur bir kitap, neden bu zamana kadar erteledim okumak için kendime kızdım doğrusu....

Livaneli'nin kalemi her zaman ki gibi muhteşem....gerçekten adı gibi "huzursuzluk" kaplıyor insanın içini....Meleknaz, Zilan,Hüseyin aşk var ama acı, umutsuzluk, gözyaşı iliklerinize işleyecek....yaşadığımız coğrafyayı, bugünü, öncesini daha çok sorgulayacaksınız, yarınlar mı? işte orası muamma güzel günler görebilmek için huzursuzlukları bitirmek yenmek, okumak, okutmak zorundayız....