E-Dergi

Babadan zengin, işi gücü olmayan, empati yoksunu bir adamdan (karakterden); yalnızlığın, tek başına olmanın pek de kötü/hatta hiç de kötü bir durum olmadığını öğreniyorsunuz. O anlattıkça/gezdikçe neden bilmem benim içim açıldı. Yalnızlıktan keyif almaya başladım.

Sade bir dili var, yormuyor. Ama okurken bolca duraklayıp düşünüyorsunuz bence. En azından ben böyle yaptım.

Bir böceğe dönüşme konusu üzerinden;
insanların kendi yaşamlarına, kendi duygularına, kendi isteklerin duyarsızlaşmaları,
başlarına gelen en absürd durumları bile kanıksamaları, tepkisiz kalmaları,
en sevdiklerimize bile verdiğimiz ya da aslında vermediğimiz değer,
ye kürküm ye'cilik,
hayal kırıklıkları,
duygularımızın kırılması,
yalnızlık... Kısacık kitapta yalın bir dille her biri çok güzel anlatılmış.

- Hayattan artık keyif almıyorsanız,
- Depresyondaysanız ya da depresif hissediyorsanız,
- Varoluşu ve/ya var olma nedeninizi sorguluyorsanız,
- Psikoloji kitaplarını da seviyorsanız alın okuyun.

Kitap, "Benliğinize dair farkındalığınızı" artırıyor.

Kitabın bazı yerlerinde çok fazla anne-çocuk ilişkileri üzerinde durulmuş, bunlar bana uymadı. Ancak genel olarak konuşursam durağan olmasına ve psikoloji kitaplarını zor okumama rağmen bu kitabı elimden bırakamadım. Belki ruh halimin böyle bir kitaba ihtiyacı olduğu içindi, bilemiyorum. "Karanlıktan aydınlığa çıkmış gibi" hissettim kendimi, neşeli bir ruh haline büründüm. Bir psikoterapist yazdıkları aracılığıyla bile bir insanın vizyonunu değiştirebiliyorsa, kendisine gitsem neler olabileceğini düşündüm.

Kitabın çevirisiyle ilgili olarak bazı yerlerde, "helal olsun, iyi çevirmiş" dedim, bazı yerlerde de cümle düşüklükleri vardı. Çok sıkıntılı değil.

Satrançta usta olan iki kişinin birbirine meydan okumasını anlatıyor kitap. Kitap biraz uzun bir hikaye gibi, sayfa sayısı az, daha uzun da olmazmış/olmamalıymış zaten. Okurken ben kendimi şöyle bir durum içerisindeymişim gibi hissettim, "Karşımda bir insan var ve durmamacasına konuşuyor konuşuyor konuşuyor...". Konusu itibariyle de biraz klostrofobim varmış gibi hissettim.

Karakterlerin psikolojik incelemesi ve ruh hallerinin anlatımı çok hoşuma gitti. Delirmeyi aşama aşama izliyorsunuz sanki. Satrançtan oynamayı bilenler belki daha fazla keyif alabilirler.

Birden bire bu kadar gündeme oturacak bir konusu yok. Yine de yazarın diğer kitaplarını da okumak isterim.

Çok uzun süre kullanılabilecek, rengarenk, gerçek resimleri olan, büyük boyutlu, kalın-karton sayfaları olan bir kitap. Tek bir sayfada çok fazla görsel olduğu için bu özelliği nedeniyle 18 ay ve üzeri çocuklar için daha uygun. Ama yine de resimler o kadar güzel ki; yeni doğan bebeğe de yattığı yerden gösterilebilir, 6 aylık oturmaya başlamış çocuğunuzla da birlikte bakabilirsiniz, 3 yaşında bir çocuğun da ilgisini çekebilir. Tavsiye ederim, küçük çocuklar için hazırlanmış güzel bir kitap.