E-Dergi

Gog bir kitap değildi bir yolculuktu. Öğrenmek için yollara düşen Amerikalı zengin bir adamın yolculuğuydu. Birçok durakta durduk, birçok insanla tanıştık yolculuk boyunca. Olaylara ya da durumlara hiç bakmadığım açılardan bakmamı sağladı bu yolculuk. İyi ki çıkmışım iyi ki Gog'u tanımışım.

Bu kitabı üçüncü kez okudum. İlkgençlik yılları için çok zihin açıcı bir eser olduğunu söyleyebilirim. Çok boyutlu, fazlaca konuya değinen önemli bir kitap. Bence kendine "okur yazar" diyen herkesin okuması gereken, sizi başka şeyleri araştırmaya da yönlendirecek bir giriş niteliğinde.

Kitabın ana teması dışında; Oğuz Atay ‘ın yaşadığı dönemde kendisinin de içinde bulunduğu aydın kesimin, batıya dönük yaşam biçimini benimsemeye başladığı yıllarda yaşadıkları abartıları, avam bir şekilde yabancılaşmalarını, toplumun alt kesimlerine duymuş oldukları küçümseme ve aşağılanmaları, okumuş kesimin ben oldum havalarını ince ince ironi yaparak eleştirmekte olduğunu görüyorsunuz.

"Korkuyu Beklerken" Oğuz Atay'ın birbirinden etkileyici, dokunaklı, bir şeyleri fark ettirmeye çalışan ;karakterleri, üslubu ve olayları birbirinden bağımsız sekiz hikayesinden oluşmaktadır.
Kitaptaki her hikayenin üzerinde ayrı ayrı durup düşünülmesi gerek. Atay'ın bu hikayelerde toplumsal sorunlar sebebi ile kendini hayattan veyahut insanlardan soyutlayan, yalnızlaşan, problemli insanlardan bahsettiğini söyleyebilirim. Bu kurgulanan karakterler;değil bir tek çevreden,kendi gölgelerinden, adımlarından korkan kişilerdir. Yaşamak ile yaşamamak denilen çizgide olan kişiler de denilebilir.

Bu kitapla alakalı çok güzel inceleme yazıları olduğu için sadece kişisel düşünceme değinmek istiyorum. Ben de bir mühendisim hem de yükseği olan bir mühendis. Ancak, Mustafa İnan'ı bu kitap sayesinde tanıdım ve böyle birinin varlığından haberdar oldum. Bana kendisinden bahsetmeyen hocalarıma mı (belki kendileri de tanımadıkları için bahsetmemişlerdir), kendi araştırmalarımın sığlığına mı yanayım bilemedim.