E-Dergi

Yazarın okuduğum ikinci romanı. Kitap, insanlığın en büyük korkularından biri olan ölüm karşısında düşülen ikilemi çok farklı bir anlatım tarzıyla etkileyici bir şekilde aktararak, size "Ölmek mi daha zor yoksa ölememek mi?" sorusunu sordurtuyor. Ölüm'ün de kişiselleştirilmiş olduğu, ölüm ve ölümsüzlük arasında yaşanılan ahlaki çelişkilerle dolu bu hikâye bende bazı kısımlarda Wes Anderson filmi izliyormuşum gibi bir his yarattı.

Başlangıçta biraz sıkıcı gelmişti ama iyi ki bırakmamışım. Bu yüzlük ihtiyar serserinin maceralarını okumak çok keyifliydi. Allan Karlsson karakteri bana biraz Richard Brautigan kafasını hatırlattı ve kitabı okurken beni en çok güldüren şeyler Alan'ın yaşadığı olaylara verdiği umursamaz tepkiler oldu. Kitap her kafaya uygun olmasa da mizah türü seven ve biraz eğlenmek isteyenlere öneririm. Zira bu kadar saçma tesadüfü kolay kolay bir arada göremezsiniz :D

Bu kitap beni öyle duygulara soktu ki ne söylesem az. Başlangıçta üç kişi arasındaki sıradan bir aşk üçgeni gibi görünen ilişki durumları, ilerledikçe daha derin ve karmaşık olaylara evrildi. Romanın sağlam ve sürükleyici bir kurgusu var. Yer yer ürperti ve şaşkınlık hissettim okurken. Bir noktadan sonra gidişatı tahmin etme hissine kapılsanız da sonunda hiç de öyle olmadığını görüyorsunuz. Epeydir gerilim türünde bir roman okumamıştım ve bu kitap ilaç gibi geldi. Türün hastalarına şiddetle tavsiye ederim.

Diğer dört romanı da büyük bir zevkle okumama rağmen beşinci romanda aşırı eğlendim. Uzun zamandır ilk defa yer yer kahkaha atarak, yer yer duygulanarak okuduğum bir roman oldu. Öncesinde oyunları oynamamın etkisiyle karakterleri daha iyi tanımamdan mıdır bilmiyorum ama bu kitap beni farklı duygular içine soktu. Hele kitabın son kısmında yaşanan olaylara diyecek söz bulamıyorum. :) Sapkowski, romanları yazarken karakterlerini kafasında canlandırmadığını söylemiş. Buna rağmen neredeyse her karakterin kendine has, incelikle işlenmiş bir havası var. Mesela bu romanda Geralt ve yoldaşları çok iyiydi. Witcher ve neşeli adamlar çetesi. :D

Bu kitapta umduğumu bulamadım. İlk kısımlarda güzel ilerliyordu ama ilerledikçe olaydan kopmaya başladım. Açıkçası kitabın beni etkileyen tek yönü, baş karakter Arvid Jansen'in yaşadığı iç çatışmalar, başa çıkmaya çalıştığı şeyler açısından bana çok benzemesi oldu.