E-Dergi

Yeni ve Yeniden yüzümüzü şiire döndük. Naif şiirlerin kalemi

Şair arkadaşımın soluklanmak için uğradığım bir nefeslik kitabı.

Bazen okuduğunuz bir kitap bittiğinde neden bitti diye söylenmeye başlarsınız. Hikâyeden çıkmak istemezsiniz. Ya da bazen sizi yüzleştirdiği için kaçmak bir an önce bitirmek istersiniz. Ben bugün kaçmak yerine yüzleşmeyi seçtim. Kitabın kenarına iki damla yaş bıraktım. Bedo'yu gömerken bütün gömdüklerimizin anısına sadece iki damla yaş. 7 gün sokakta kalan anneyi hiç unutmamış olsak da ne çok soğumuş yüreğimiz diye söylendim kendi kendime. Ne çok alıştırıldık toprağa, meçhullere, ölümlere
Hayat; belki de yüreğine küçücük de olsa değebileceğimiz bir annenin sıcacık ellerinde anlam buluyordur. Hayatında anlamı olmayanın özgürlü de mutluluğu da olmaz diyerek noktalıyor. Sevgili yazarım.
Altını çizdiğim bir sürü cümle ve bir sürü duydu sorgulaması dışında avuçlarımda birkaç tane şiirle ayrıldım kitaptan. Oysa hiç istemedim bitmesini.

Şadî betaleb ki hâsil-i omr demîst
❤
Mutluluk iste. Çünkü ömür dediğin bir andır.

'...Alıştığımız ve bize doğal gelen kesin mucizeler ve bunlara aykırı olup da bizim alışkın olmadığımız başka doğal bir şey bizim için mucize sayılır...'
Tamamen hayat ve insana ayna olmuş hikayeler...