E-Dergi

Bu yaşıma kadar okumamış olmamın verdiği üzüntü yine de bastıramıyor Küçük Prensi okuduktan sonra ki suratımda ki tebessümü... Bu kitabı defalarca okuyun arkadaşlar,defalarca ...

Özellikle bölüm başlıklarının bölümlerde en güzel ve özel cümlelerden seçilmiş olduğuna dikkat ettim. Hayata,sanata dair düşüncelerini karakterlerin ağızlarından bizlere yansıtmasını olumlu karşıladım ancak siyasi düşüncesini bizlere zerk ettirmeye çalışıyormuş gibi de hissettim ben bir okuyucu olarak... İstanbul a dair unutulmakta olan değerlerimizi hatırlatmaya dair güzel bir kitaptı. Cinayet ise kurgu bağlamında orta seviyede tafsilata dökülmüştü.

Kitabın final cümlesinde,"herkes bilsin çok mutlu bir hayat yaşadım"ı,sarfetmesine karşın,okuyanların yüreğini ezen,hüzünlü,bir o kadar da marazi bir aşkın içinde yaşayan Kemal Bey ve bunları yaşamasına vesile olan genç ve evrende ki en güzel kadınmış gibi betimlenen uzak akrabası;Füsun'un hikayesi... Etkilenmemenin zor olacağı sayfalarla dolu bir kitap... Kitabı okuduğunuz gibi aynı adı taşıyan müzesine;Masumiyet Müzesi'ne de gitmeyi de sakın ola ki unutmayın !!.Orada aşkın elle tutulur bir şey olduğunu göreceksiniz sevgili arkadaşlar. Orhan Pamuk'a teşekkür ederiz...

Sebahattin Ali,kalınca kitapların anlatmak istediği duyguları,bir çırpıda okunabilecek incecik kitaplar halinde yüreklerimize zerk ettiren büyük üstattır... Kuyucaklı Yusuf un lanet olası hayatını okurken bu kadar da şanssız,bahtsız olunur mu diye kendi kendinizi yer bitirirken,Kaymakan Selahattin Bey gibi insanların varlığı ile çok mutlu olursunuz.

Sekiz tane çocuk yaşta erkeğin,hayatı bilmemecesine nefes aldıkları yaşamda aslında ne kadar da hayatın içinden kesitleri çeşitli hikayelerle bizlere sunduğunu gördüm Erken Kaybedenler'de... Anneanne, Aycan ve Sedef'in olduğu hikayeler ise benim favorilerimdir...