E-Dergi

Okuduğumuz kitaplar beynimize kuvvetli bir çekiç darbesi etkisi yapmıyorsa, niçin okuyoruz? Tek kelime ile herkesin okuması gereken bir kitap... Reşat Nuri'nin üslubu ile Sabahattin Ali'nin üslubu birbirine bu kadar mı yakın olur arkadaşlar? Okunmalı, okutulmalı diyorum.

Serinin son kitabı olan Davulcu Davut'u Kim Öldürdü de karikatürist değişmiş. Aptülkadir Elçioğlu'nun çizimlerini pek beğenmedim. Kahramanlarımızın dış görünümleri değişmiş, olmamış. Kurgusuna gelecek olursak, çok sıradan bir konu gibi geldi bana... Sanki bu baloncukları Ahmet Ümit değil de, bir başkası kurgulamış, doldurmuş gibi geldi... Sonuncusu olmamış ya...

Serinin ikinci kitabı olan Tapınak Fahişeleri’nde İsmail Gülgeç’in çizimleri yine bir harika. Gerçekten hayran kaldım. Çizgi romanın kurgusu ise ayrı bir güzelliktedir. Okurken insan hakikaten keyif alıyor. Cinayeti bir an önce çözmek istiyor insan. Ne de olsa bir Ahmet Ümit klasiğinin ikinci cildi. Çizgi romana 10 üzerinden, 10 puan vererek beğendiğimi söyleyebilirim.

Ustanın sanırım son kitabı. 14 punto ile ve çift satır aralıkla basılmış bu kitaptan hiçbir şey anlamadım. Çok vasat bir roman… Çok da saçma geldi. Mesela, kasabaya giremeyen çiftin bir ya da iki aylık erzakı sandık içerisindedir. Üstelik yol kenarında bir ceviz ağacının altında, bir sandığın içinde hiç bozulmadan kendilerine yetecek kadar erzak… Saçma… Mantık dışı…Gidin, aynı yazarın diğer kitaplarını okuyun derim.

Üçlemenin son kitabında Atatürk’ün isteğiyle kurulan Serbest Fırka, Millici Abinin kızına kavuşması ve Ramiz Amcanın anıları çok güzel işlenmiş. Kısacası yol ayrımına gelinmiş bir dönemi anlatıyor kitap. Kitabın mükemmel ötesi olduğu kanaatindeyim.