E-Dergi

Hac ibadeti dinler tarihinin değil, aslında Antropolojinin bir konusudur ama biz onu dini ilgilendiren bir konu olarak biliriz.
Uzak doğu inançları bize "uzak" ama orada da bu ritüel bir şekilde var... Ortak yanlarına gelince, evet "arınmışlık" duygusu var, şeklen bir mekan çevresinde dönme (tavaf) var, selamlama (istilam) var, bir bayram havası var.. Hemen hemen bunlar hepsinde ortak. Sayı gizemciliği de var (7 kez dönmek, 7 adım atmak)...Ziyaret sırasında tekrarlanan sözler (telbiye) var.. Mekana yapılan zorlu yolculuk deneyimi de var.. Özetle "İmago mundi", "axis mundi", "ad finutum" hep var ...
Meraklısı için , ince kolay okunan anlaşılır özet bir kitap.

Ortadoğuda eskiden MED adını verdiğimiz bir topluluk, rahipler sınıfına "Mag" diyormuş. Ataları Ortadoğuda olan Türkler ise bu "mag" sesini "bag" olarak sürdürmüşler. Türkler din adamlarına "bakçı", yöneticilerine "bag/beg", zenginlerine ise "bay" demişler. İranlılar, Hintliler ve Slavlar da bu sesi hem Tanrı hem de zengin anlamında kullanmışlar. Türk din adamı, sonra bagıcı/büyücü haline gelmiş..
Bu "Mag" sesini elbette sadece biz Türkler duymadık, Yunanlı kardeşlerimizde bu sesi duydu onlarda bu sesi batıya "Magic" olarak götürmüşler.
Biz Türkler "büg" olarak da bu sesi büyüklük anlamında da bildik ya, Saksonlar da "big" yapıvermişler bu sesi. Türklerin büyüsü "bögü" ise İskoçya da "bug" haline de gelmiş hayaletleri ifade etmek için.
Nasıl konu çok hoş değil mi? Çok da ilginç... Gerisini ve detayını bu kitaptan okuyun derim..

Dönem hakkındaki kulaktan dolma bilgilerin yanlışlarını ortaya koyan, cahiliye ortamını ve düşün yapısını özetleyen giriş niteliğinde bir eser.

İnceleme metodu analitik olmasına rağmen çevirisi gayet sade ve anlaşılabilir. Konu hakkında, piyasada olup başvurulabilecek 5-6 kitaptan biri

Bembeyaz, incecik, bağlantılı kitap ayracına sahip, içinde çeşitli dönemlere ait kütüphanelerin fotoğraflarını barındıran, zarif görünümlü bir kitap bu. Enis Batur'un yitirdiği kütüphanesinin anılarıyla başlayıp, yakılan ve yağmalanan eski büyük kütüphanelerden devamla, Borges'in Haziran 1968 şiirini anımsatan bir eda takınıp, kitaplık düzeninin sahibi olan kişiyi ele verişinden bahsederek ilerliyor.
Ayrıca yazarın "Kitapevi" romanına da referans niteliğinde.