E-Dergi

Distopik öyküler okumayı sevenler buraya! Yazarımız ,sizi tam manasıyla feminist distopyanın kucağına bırakıyor.

"İyi konuşuyorsun, Sihirbaz.İlgin beni çok memnun ederdi, eğer bir kalbin olduğunu düşünseydim!"

Kitabın başlarında o kadar sürüklendim ki denizden çıkıp kuma çarptığımı fark edememişim bile. Dr. Breur gibi bir adam nasıl bu kadar saplantılı nasıl bu kadar ümitsiz ve aciz bir insan olabilir diye düşünmeden edemiyor insan. Bir ara kitabın ortalarındayken son sayfadaki yazarın notu kısmına gözüm ilişti. Keşkeler amalar yer yer gözümün önünden geçip gitti. Kitabın kurgusal olduğuna dair hayalkırıklığı senaryosu içinde ümitsizliğe düşen kendimi buldum. Dr Breur ve Nietzche’nin aralarındaki bağ ve ilişkinin gerçek olmasını isteyen çok insan vardır diye düşünüyorum. Sonlara doğru her ne kadar güçsüz, ümitsiz ve saplantılı bir Breur görsemde aralarındaki Brother ilişkisi için okunmaya değerdi.

İnsanlarla iyi geçinmek hem çok zordu hem de çok kolay; bunun bir kuralı yoktu.

"... Babamın şöyle bir sözü vardı: 'Gün ışığında bir kurbağanın sıçradığını görürsen, bil ki yaşamasını engellemeye çalışan bir neden var.' ..."