E-Dergi

Osmanlı'nın şiiri yahut yaygın adlandırılışıyla Divan edebiyatı, Türk edebiyatının 14. yüzyıl sonlarından 19. yüzyılın sonlarına kadar olan sürecini kapsayan ve Osmanlı sınırları içerisinde, devletin siyasi gelişimine paralel olarak gelişen, zenginleşen, siyasi yapının gerileme dönemlerinde bile yükselişini sürdüren, edebiyat tarihi içerisinde belli bir dönemde tamamlanmakla birlikte günümüzde bile etkileyiciliğini koruyan bir edebiyat geleneğidir.
Şurası şüphesizdir ki, bu edebiyat geleneği, günümüz modern Türk şiirini hala besleyen önemli damarlardan birisidir.

Klâsik Türk edebiyatının oluşması yüzyıllarla ifade edilebilecek bir dönemi kapsar. Böylesine geniş bir zaman diliminde yaşanmış bir edebi kültürün tanınması, o kültürün yansıdığı eserlerin tanınmasıyla mümkündür.

Elinizdeki kitap, hem Fars Dili ve Edebiyatı Bölüm ve Ana Bilim Dalları'nın dersprogramları içinde yer alan "Farsça Basın Dili" ve "Farsça Yazılı ve Görsel Medya" gibiderslerde okutulmak hem de YDS'ye hazırlananlar başta olmak üzere, Farsçaya ilgiduyanların bu alandaki gereksinimlerine bir ölçüye kadar da olsa cevap verebilmek üzerehazırlanmıştır.

GİRİŞSelim S. Kuru Metinlerle yaşayanlar I METİNLERE YAKLAŞIRKENWalter Andrews Osmanlı metin çalışmaları: geçmişe meydan okuma, geleceği tasarlamaLeRoy Searle Estetik, filoloji ve sensus communis II METİNLER ARASINDA İLİŞKİLERGuy Barak Sansür, kanonizasyon ve Osmanlı imzâ-takrîz pratikleri üzerine düşüncelerJohn Curry Bir kütüphanede ne olabilir

Divan şiirinin sesine kim kulak kesilmişse büyülenmiştir. Modern Türk edebiyatının pek çok ismi; Nurullah Ataç, Ahmet Hamdi Tanpınar, Behçet Necatigil, Hilmi Yavuz divan şiirinin etkileyici sesine dikkat çekmişlerdir. Eski şiirin künhüne varmadan da âhengine çarpılanlar az değildir. Çünkü müziğin ritmi anlamın her daim önündedir.