E-Dergi

Yazarın diğer öyküleri kadar sürükleyici değildi. Sonu fazlasıyla tahmin edilebilir olduğundan merak uyandırmadı bende diğer kitapları gibi. Ama yine de insan psikolojisini çok güzel anlatmış Zweig. İlgi budalası bir kadının ihtişam düşkünlüğünün hikayesi.

Yine okuması çok keyifli bir Stefan Zweig öyküsü. Gurur, vicdan, pişmanlık, saplantı ve psikolojik çöküş gibi birçok insani şeyle örülmüş bir kurmaca.

Hayatta amacı olmayınca insan kendini adayabileceği bir arayış içine girer. Yirmi dört saatini okuduğumuz kadının durumu da budur. Kadın yaşadığı o yirmi dört saatin ağırlığını bir ömür boynunda taşımıştır.
Diğer bir cepheden bakıldığında ise görülüyor ki bağımlılık, neye olursa olsun; bir eyleme, bir maddeye veya bir insana farketmez insanın kendinden vermesidir. Giderek kendini tüketmesidir.

Aşk güzeldir. Ancak aşkın yanına takıntı eklendiğinde durum kendi hayatını heba etme noktasına kadar varabiliyor.
Bu yüzden önce insan kendini sevmeli hayatta. Sonra başkalarını..

Bu kitap Zweig'ın müthiş psikolojik birikiminin bir ürünüdür. Satrancı satranç yapan içindeki psikolojik unsurlardır. İnce ince çok güzel kurgulanmış bir hikaye.
Zweig'ın ölümünden hemen önce bitirdiği bu hikayede, onun da yaşama isteğini elinden alan dönemin Avrupa Faşizminin bir adamın psikolojisini getirdiği noktayı anlatır. Belki de son günlerinde içinde bulunduğu psikolojiden esinlenmiştir. Kim bilir..